。
乌帕咬<i></i>牙，<i></i><i></i>焦急<i></i><i></i><i></i><i></i>色。<i></i><i></i>，徐贼<i></i><i></i><i></i>赶<i></i>——
“主<i></i>！”
<i></i><i></i>，几骑快马赶<i></i>，打断<i></i>乌帕<i></i>思绪。
“主<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，蜀<i></i>联军<i></i><i></i>方，攻破<i></i>禹<i></i><i></i>城！”
乌帕回头，脸色变<i></i><i></i><i></i>呆滞，仿佛听<i></i><i></i>什<i></i>见鬼<i></i><i></i>。
“主<i></i>，并<i></i><i></i>……徐贼<i></i><i></i><i></i>援，<i></i><i></i>直接迂回，奇袭四<i></i><i></i>城关。”
“<i></i>徐贼……”
听<i></i><i></i>报，乌帕身<i></i>剧烈<i></i>颤。
毫<i></i>夸张<i></i><i></i>，<i></i><i></i>徐贼<i></i>援，凭<i></i><i></i>军<i></i>优势，<i></i><i></i>很<i></i><i></i>信<i></i>，<i></i>将徐贼杀死<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，徐贼<i></i><i></i><i></i>援，冒<i></i><i></i>宛城被破<i></i>风险，居<i></i>带<i></i><i></i>，趁<i></i>守备空虚，<i></i>攻打四<i></i><i></i>城池。
“<i></i><i></i>何<i></i><i></i>，徐贼满打满算<i></i>话，连万<i></i><i></i><i></i><i></i>！<i></i>重新<i></i>，重新<i></i><i></i>轮——”
“主<i></i>……消息<i></i>误。已经<i></i><i></i>少<i></i>逃兵，准备赶<i></i>营<i></i><i></i>。”
“立即派<i></i>，拦住<i></i><i></i>逃兵，该死！”
乌帕满脸愤恨，知<i></i>窝巢<i></i>失，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>几<i></i>王<i></i>肯定<i></i>班师回朝。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i>真正做<i></i>徐贼<i></i>毒计。明明<i></i><i></i><i></i><i></i>优势，乌帕<i></i><i></i>明白，<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i>变<i></i><i></i><i></i>副模<i></i>。
奈何逃兵越<i></i>越<i></i>，哪怕派<i></i><i></i>堵截，<i></i><i></i>济<i></i><i></i>。
<i></i>线。
收<i></i><i></i>报<i></i>三<i></i>王<i></i>，皆<i></i>脸色<i></i>惊。原本<i></i><i></i>救援<i></i>徐贼蜀王，并<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>胆，迂回<i></i>包抄<i></i><i></i><i></i>老窝。
特别<i></i>米朗。<i></i>听<i></i>本<i></i><i></i>城，莫名其妙<i></i>被攻破<i></i><i></i>，<i></i>急<i></i>连连<i></i>叫，差点坠马摔<i></i>。
<i></i>巴<i></i><i></i>立即赶回，<i></i>办法抢回城关。
几乎<i></i><i></i>再商量，包括米朗<i></i>内，很快，几<i></i>便衍<i></i><i></i>退军灰援<i></i>念头。