“强攻<i></i>宛城，<i></i><i></i>楼筑商量<i></i>，至少<i></i>战损七千<i></i><i></i><i></i>。”
徐牧坐<i></i>主位<i></i>，<i></i><i></i>联军<i></i>各<i></i><i></i>将。
“<i></i><i></i>，围城<i></i>势，并<i></i><i></i><i></i><i></i>强攻。<i></i><i></i>，本王<i></i><i></i>打算，围<i></i><i></i><i></i>半载，等<i></i><i></i>宛城投降。”
“蜀王，莫<i></i><i></i><i></i>疲兵<i></i>法，使<i></i>宛城<i></i><i></i>士兵，兵乱内讧？”
<i></i><i></i>披甲<i></i>西域<i></i><i></i>王，<i></i><i></i><i></i><i></i>口。
“<i></i>法<i></i>，<i></i><i></i><i></i>太慢<i></i>。”
徐牧摇头，“诸位<i></i>知，<i></i>楼罗向<i></i>信任神<i></i>……<i></i><i></i>原<i></i>句老话，叫<i></i>其<i></i><i></i><i></i>，<i></i>治其<i></i><i></i>身。”
“蜀王<i></i><i></i>思<i></i>，请神<i></i>帮忙吗？”
徐牧<i></i>点<i></i>语，<i></i>知该怎<i></i>解释。神<i></i>？若见<i></i><i></i>，<i></i><i></i>打<i></i>死架<i></i>。
“诸位莫急，<i></i><i></i>候便知。”
连<i></i>三<i></i>，<i></i>围城<i></i>势<i></i>，徐牧<i></i><i></i><i></i>疲兵<i></i>法，<i></i>断扰乱<i></i><i></i>宛城<i></i>守军。<i></i><i></i>楼罗<i></i><i></i>城，<i></i><i></i>法<i></i>几乎<i></i>解。
另外，<i></i>城门搦战<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>消停，专挑<i></i>嗓门<i></i>，骂<i></i>越凶，赏银越<i></i>。<i></i><i></i>儿，司虎<i></i>求<i></i>很久<i></i>。
<i></i>宛城，城头<i></i><i></i>，杵<i></i>狼牙棍<i></i>楼罗，此<i></i><i></i><i></i>骂娘。<i></i><i></i>路<i></i><i></i><i></i>，守城<i></i>士卒，<i></i><i></i><i></i>精神委顿，<i></i>庞隐隐蜡黄。
<i></i>先<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>将军提议，<i></i>东西塞住耳朵，便什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>采<i></i><i></i>……<i></i>很<i></i>幸，巡逻<i></i>士卒<i></i><i></i><i></i>聋<i></i>，<i></i><i></i>回蜀<i></i><i></i>像真<i></i>攻城，差点<i></i>撞城门。
吓<i></i><i></i>急忙收回<i></i>命令。
<i></i>色<i></i><i></i>黑<i></i>。
。
楼罗远眺城外，眼神失望<i></i>比。