<i></i><i></i>，<i></i>几骑斥候跑<i></i>回<i></i>。
“怎<i></i>？遇<i></i>主公<i></i>？”
“并<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>支<i></i>军，<i></i><i></i>军便<i></i><i></i>等<i></i><i></i><i></i>，跑<i></i>很凶。”
“哪儿<i></i><i></i><i></i>军？”
“<i></i><i></i>铜色精骑，<i></i>真兰城附近几<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>铜色骑兵。”
“派<i></i><i></i>查<i></i><i></i>。”
卫丰皱<i></i>皱眉。
<i></i>漠<i></i><i></i>端<i></i><i></i>另<i></i>支骑兵，<i></i><i></i><i></i><i></i>简单。
“各位记<i></i>，若<i></i><i></i>群傻<i></i>，查<i></i><i></i><i></i>等<i></i>敌<i></i>，<i></i>便直接<i></i>刀，干<i></i>老娘皮<i></i>！<i></i><i></i><i></i>管什<i></i><i></i>西域，谁<i></i>老<i></i>谁<i></i>老二，惹<i></i><i></i>西蜀，老<i></i>全<i></i><i></i>放<i></i>！”
……
此<i></i>，离<i></i>西域<i></i><i></i><i></i>段长路程<i></i>徐牧，<i></i><i></i>往<i></i>继续赶路。
“蜀王，差<i></i><i></i><i></i><i></i>三<i></i><i></i>路程<i></i>。”
旁边<i></i>申宗，饱经沧桑<i></i>脸<i></i>，露<i></i><i></i>笑容。
<i></i><i></i>路<i></i><i></i>，算<i></i><i></i>惊<i></i>险，<i></i><i></i>平平安安<i></i><i></i>西域，<i></i><i></i>便算立<i></i><i></i>功。
徐牧转<i></i>头，<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>。长<i></i>间<i></i>赶路，<i></i>四千<i></i><i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>疲惫。
<i></i>色将黄昏。
并<i></i><i></i>坚持赶路，徐牧喊<i></i><i></i>陈盛，<i></i>安排扎营<i></i>宜。
越<i></i>离<i></i>西域越近，徐牧越<i></i><i></i><i></i>。阴沟<i></i>翻船<i></i><i></i><i></i>，古往今<i></i><i></i>太<i></i><i></i>。
“增派巡逻<i></i><i></i><i></i>？”
陈盛怔<i></i>怔，“主公，<i></i>快<i></i>西域边<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>西域<i></i>，<i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>喜欢蜀<i></i><i></i>。”
徐牧脸色认真。<i></i>真<i></i><i></i><i></i>亲<i></i>话，殷鹄早<i></i><i></i><i></i>解决<i></i>。何况，<i></i><i></i>西域<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>双黑<i></i>，<i></i>知<i></i>西域<i></i><i></i><i></i>，肯定<i></i><i></i>择<i></i>段。