“主公放<i></i>。”
领<i></i>命令，陈盛立即点<i></i><i></i>马，循<i></i>附近<i></i><i></i>方，巡逻查探<i></i><i></i>。
“申宗，仇海<i></i>灭<i></i><i></i>七十<i></i><i></i>间<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，被沙<i></i>遮住<i></i>故址？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i>法确定位置，<i></i><i></i><i></i>全部掘<i></i>啊。”
徐牧<i></i><i></i>马，揉<i></i>眉头<i></i><i></i><i></i>。
“选十头<i></i><i></i>骆驼，将携带<i></i>醋布，让它<i></i>舔<i></i>干净。”
醋布，即<i></i>浸<i></i>盐醋<i></i>布料，便<i></i>携带，等<i></i>军<i></i>灶做饭，便<i></i>醋布<i></i>水，<i></i><i></i>调料。
申宗<i></i>旁，明白<i></i>徐牧<i></i><i></i>思<i></i><i></i>，眼睛<i></i>跟<i></i><i></i>亮。
“蜀王<i></i><i></i><i></i><i></i>智！”
“谬赞，<i></i>聪明罢<i></i>。”
徐牧笑<i></i>笑。
约莫<i></i><i></i>半<i></i><i></i>辰，选<i></i><i></i>十头骆驼，<i></i>贪婪舔<i></i>醋布<i></i><i></i>，<i></i>始显<i></i><i></i><i></i>急躁<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>拦<i></i>它<i></i>，让它<i></i><i></i><i></i>离<i></i>。”
徐牧脸色平静。
<i></i><i></i>醋布，寻常<i></i>舔<i></i>几口，<i></i>消<i></i><i></i>便<i></i>渴水。<i></i><i></i>骆驼舔<i></i><i></i><i></i>久，估摸<i></i>喉头早冒烟<i></i>。
待放<i></i><i></i>十匹骆驼，徐牧<i></i>安排<i></i><i></i>，跟<i></i><i></i>骆驼<i></i><i></i>。
“<i></i>知<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>蜀王<i></i>西域<i></i>，居<i></i>懂<i></i><i></i>古法。”
“略懂略懂。”
徐牧淡淡<i></i>。<i></i><i></i><i></i>明白沙漠<i></i>舟<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>昭武郡<i></i><i></i>候，便让陈忠准备<i></i>骆驼<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>片范围<i></i><i></i><i></i>，<i></i>十匹骆驼，<i></i><i></i>寻找水源，终归<i></i><i></i><i></i>什<i></i>。
将至午<i></i><i></i><i></i>——
<i></i><i></i><i></i>校尉吃惊<i></i>骑马<i></i>回，“主公，至少四五头<i></i>骆驼，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>方，<i></i>蹄<i></i>刨<i></i>沙。”