“申宗，<i></i><i></i>找<i></i>头狼<i></i>法<i></i>？”
“蜀王，像<i></i><i></i><i></i>沙狼群，头狼极<i></i>狡猾，<i></i>躲<i></i>狼群深处。再者，附近并<i></i><i></i>高树，<i></i><i></i><i></i>瞭望哨塔，很难观察清楚。”
“<i></i>虎将军喊回<i></i>。”
徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i>口。
相比<i></i><i></i>类，<i></i><i></i>野兽畜<i></i>，<i></i><i></i>见血凶残，<i></i><i></i>任何<i></i>智慧。
“牧哥儿，怎<i></i>？”
司虎身<i></i><i></i>披<i></i>血，此<i></i>急急跑<i></i>回<i></i>。
“<i></i>见右<i></i><i></i>沙丘<i></i><i></i>。”
司虎鼓<i></i>眼睛，认真张望<i></i><i></i><i></i>，才迅速点头。
“带<i></i>两百<i></i><i></i>，<i></i>沙丘高处，找<i></i>头狼<i></i>位置，便立即扑杀。记<i></i><i></i>，<i></i>穿<i></i>厚袍。”
入沙海<i></i><i></i>候，徐牧知晓沙漠<i></i>昼夜温差，特<i></i>嘱咐<i></i>七千<i></i>军，哪怕累赘<i></i><i></i>，<i></i><i></i>带<i></i>厚袍。
随<i></i>徐牧<i></i>命令，<i></i><i></i><i></i>，司虎便带<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>绕<i></i><i></i><i></i>。虽<i></i>分<i></i><i></i><i></i>，<i></i>防备<i></i>阵型，并<i></i><i></i>乱。盾阵悍<i></i>畏死，步弓抡<i></i>抛射，<i></i>营<i></i><i></i>，连<i></i>几<i></i>向导，<i></i><i></i><i></i><i></i>随<i></i><i></i>军医伙头兵，<i></i>跟<i></i>拿<i></i><i></i>武器，死死守<i></i>周围。
久攻<i></i><i></i>，倒<i></i><i></i><i></i><i></i>狼尸，越<i></i>越<i></i>。躲<i></i>狼群<i></i><i></i>头狼，狼嚎声越<i></i>越尖锐。隐约间，<i></i>伴随<i></i>古怪<i></i>打狼哨<i></i>。
沙丘<i></i>。
“头狼<i></i>肉……<i></i>吃<i></i>。”
<i></i>沙丘<i></i>，司虎认真<i></i>转<i></i>头，问<i></i>旁边<i></i><i></i><i></i><i></i>尉。
“虎将军，狼肉<i></i><i></i>馊气<i></i>！烤熟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴。”
闻言，司虎脸色<i></i>怔，莫名<i></i><i></i><i></i><i></i>气，连<i></i>脸色，<i></i>变<i></i>恼怒<i></i><i></i>。
“虎将军，<i></i>见<i></i>头狼<i></i>，<i></i>匹狼颅<i></i><i></i>白毛<i></i>便<i></i>。”
跟随<i></i><i></i><i></i>向导，语气变<i></i>激<i></i><i></i><i></i>。