“军师<i></i><i></i>良苦。读万卷书，<i></i><i></i><i></i>千<i></i>路。”
徐牧笑<i></i>。
“<i></i><i></i>读，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>陈盛<i></i>名头，必<i></i>扬名<i></i><i></i>。”
“谢主公。”
“谢<i></i>卵，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
徐牧松<i></i><i></i>，往<i></i>继续<i></i><i></i>。才<i></i><i></i><i></i>群<i></i><i></i>诸葛范，<i></i><i></i>候居<i></i><i></i><i></i>骂娘，神色<i></i>满<i></i>平静。<i></i>身<i></i>重新披<i></i>白袍，负<i></i>剑，连<i></i>光秃秃<i></i>头顶，<i></i>遮<i></i><i></i>顶江湖帽。
徐牧<i></i>觉<i></i>，哪儿<i></i><i></i><i></i><i></i>劲。
“<i></i>儿，什<i></i><i></i>候<i></i><i></i>。”
声音嘶哑<i></i>力。
<i></i><i></i>诸葛范<i></i>满脸老褶，徐牧<i></i>底莫名难<i></i>，<i></i>伸<i></i><i></i>，轻轻将诸葛范抱住。
……
<i></i><i></i>城，黄<i></i>舟捧<i></i>酒坛，孤独<i></i>坐<i></i>临街<i></i>楼台。
<i></i><i></i>知陈盛<i></i>西域<i></i><i></i>候，<i></i>专门<i></i>找<i></i>贾周，<i></i><i></i><i></i><i></i>次，若<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>立<i></i>功劳，封<i></i>将领。
<i></i><i></i>惜，<i></i>依<i></i>被贾周婉言拒绝<i></i>。
仰<i></i>头，<i></i>许<i></i>围观<i></i>百姓<i></i>，黄<i></i>舟<i></i>灌<i></i>几口酒。顿<i></i>，惹<i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>窃窃私语。
“公<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>呢。”
旁边<i></i>书童走<i></i>，<i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i>口。
“<i></i>怕<i></i>甚！”
约莫<i></i>醉<i></i>，黄<i></i>舟甩<i></i>书童<i></i><i></i>，满脸<i></i><i></i><i></i>甘。
“<i></i><i></i>黄<i></i>舟，<i></i><i></i>将官堂双试，皆<i></i>头榜！若，若<i></i>换<i></i><i></i>，早已经封将<i></i>征<i></i>！”
“偏偏<i></i>黄<i></i>舟<i></i><i></i><i></i>！蜀王<i></i>封，军师<i></i>给，即便<i></i>黄<i></i>舟<i></i><i></i><i></i>问<i></i>，却依<i></i><i></i><i></i><i></i>获！”
推荐：【】《《《《