司虎拖<i></i>常威<i></i><i></i>，<i></i><i></i>喋喋<i></i>休<i></i>叮嘱<i></i>，什<i></i>打仗<i></i><i></i><i></i>飞矢，<i></i><i></i>见<i></i><i></i>扛斧冲<i></i><i></i>，<i></i>定<i></i>先跑<i></i>。
“<i></i>东<i></i>，保重啊。”
“常少爷，保重！”
细雨<i></i>，两<i></i>分<i></i>扬镳。各<i></i>各<i></i>路<i></i>，各<i></i>各<i></i>责任。
“常威<i></i><i></i>诶——”
司虎哭咧咧<i></i>模<i></i>，像极<i></i>怨妇。
常威<i></i>红<i></i>眼，掠回<i></i><i></i><i></i>少爷身边。
“保重。”
“保重！”
四<i></i>分<i></i>方向，<i></i>此各奔东西。
……
“渝州王，<i></i>西蜀愿<i></i>两万匹凉马。”
“<i></i><i></i>差<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>木亭<i></i><i></i>，常四郎淡淡<i></i>口。<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，诸<i></i><i></i>北渝将军，<i></i>露<i></i>满<i></i><i></i>神色。
“<i></i>战<i></i>约<i></i>书文，<i></i>北渝<i></i><i></i>候，<i></i>昭告整<i></i><i></i><i></i>。”
“劳烦。”
“记住<i></i>，莫<i></i><i></i>边境惹<i></i>。”
“<i></i>西蜀<i></i>惹，北<i></i>若<i></i>异<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>客气。”
常四郎<i></i>身，淡<i></i><i></i>笑，<i></i>诸<i></i>将军<i></i>簇拥<i></i>，离<i></i><i></i>木亭。
徐牧抬头，<i></i><i></i>常四郎<i></i>背影，<i></i>底<i></i><i></i>声长长<i></i>叹息。
……
<i></i>战<i></i>约<i></i><i></i><i></i>，并<i></i><i></i><i></i>什<i></i>纰漏。按<i></i><i></i>初<i></i>贾周<i></i>商量，<i></i>场约定，应<i></i>问题<i></i><i></i>。毕竟北渝<i></i>边，<i></i><i></i><i></i><i></i>处理河北叛乱<i></i><i></i><i></i>。