常胜苦涩闭目。
。
“<i></i>且，<i></i>霍荣向<i></i><i></i>纨绔<i></i>，毫<i></i>见<i></i>，<i></i><i></i>何敢独<i></i>投蜀。哪怕<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>念念<i></i>忘花马戏。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，并<i></i>什<i></i>魄力。”
常四郎皱住眉头，“<i></i>霍复<i></i><i></i>思。”
常胜<i></i><i></i>答话，<i></i>脸<i></i><i></i>表<i></i>，几乎<i></i>默认<i></i>。<i></i>段<i></i>间，霍荣死<i></i>蹊跷，<i></i><i></i>直<i></i>暗查。<i></i>曾<i></i>，真猜<i></i><i></i>。
“霍复二十余<i></i><i></i>，<i></i>襄江死<i></i><i></i><i></i>。<i></i>今<i></i>剩<i></i>霍荣<i></i><i></i>，<i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i>乎<i></i>。霍荣假死，送入<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>仅赢<i></i><i></i>徐蜀王<i></i>信任，<i></i>断<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顾<i></i>忧。”
“<i></i><i></i><i></i>通，比<i></i>西蜀<i></i><i></i>，<i></i>北渝，明明<i></i><i></i>适合<i></i><i></i>。”
常胜抬<i></i>头，声音<i></i>满<i></i><i></i>解。
“主公，军师，若<i></i><i></i><i></i>立即带<i></i>，<i></i>船坞<i></i>边<i></i>霍复抓<i></i>！”
阎辟恼怒<i></i>口。
“<i></i>急。”
常胜摆<i></i>摆<i></i>，“给<i></i>三<i></i><i></i><i></i>间，老师离世<i></i><i></i>，<i></i>直让<i></i><i></i><i></i>毒鹗<i></i>跛<i></i>，<i></i>此<i></i><i></i>，<i></i>更<i></i><i></i><i></i>几分。”
“<i></i>船坞<i></i>边，<i></i>管<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>况，派<i></i>千<i></i><i></i>铁刑台，埋伏<i></i>旁边<i></i><i></i>镇<i></i>。切记，<i></i><i></i>让霍复<i></i><i></i>。阎辟，<i></i>件<i></i>便交给<i></i>。”
“军师放<i></i>。”
常胜抬头，<i></i>常四郎<i></i>视<i></i>眼<i></i>，慢慢平复<i></i>脸<i></i><i></i>震惊。
“阎辟，<i></i><i></i>二件<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>消息？”
“确<i></i><i></i><i></i>消息。”
“讲。”
“入<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>策反<i></i><i></i>北渝。此<i></i>曾<i></i><i></i><i></i>将官堂<i></i>习，<i></i><i></i>西蜀<i></i>府治，兵政，民政，甚至<i></i>各<i></i>蜀将<i></i>通病，<i></i>非常熟悉。”
“阎辟，西蜀<i></i><i></i>，向<i></i>很难策反，<i></i><i></i><i></i><i></i>确定<i></i>。”