曹永弃刀，<i></i><i></i><i></i>霍复<i></i>方向，“<i></i>若<i></i><i></i>，<i></i>封<i></i>北渝<i></i>营将<i></i>。”
。
霍复放<i></i><i></i>剑，笑<i></i>重新裹<i></i><i></i>氅。<i></i><i></i><i></i>旁边，刘侗<i></i>露<i></i>笑容。
“刘兄，<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i>次<i></i><i></i><i></i>仰仗<i></i><i></i>，此次<i></i>功劳，<i></i><i></i><i></i>头功<i></i>。”
刘侗欢喜点头。
“<i></i><i></i>霍将军入<i></i>北渝，<i></i><i></i>定帮忙，<i></i><i></i><i></i>言几句。”
<i></i><i></i><i></i>曹永，连刀<i></i>弃<i></i>，<i></i><i></i>什<i></i><i></i>段。
曹永跃<i></i>马车，<i></i><i></i>霍复，<i></i>底<i></i>声叹息。<i></i>终<i></i>明白，<i></i>堂<i></i>边<i></i>何<i></i>杀死此<i></i>，<i></i><i></i><i></i>留<i></i>，<i></i><i></i>西蜀必<i></i><i></i>极<i></i><i></i>威胁。
“曹兄弟……讲吧，<i></i><i></i>候封<i></i>做<i></i>营将，根本<i></i><i></i>问题。”
刘侗提刀走近，明显<i></i><i></i>防范。
霍复半眯<i></i>眼，身<i></i>退<i></i><i></i>几步。
曹永抬<i></i>头，<i></i><i></i>眼<i></i>空，“将军<i></i><i></i>听<i></i>，西蜀<i></i>陈<i></i>桥，陈先<i></i>。”
“<i></i>讲暗堂<i></i>位置便<i></i>。”
曹永喉头滚<i></i>，整<i></i><i></i>笑<i></i>笑，待凑近<i></i><i></i>，忽<i></i><i></i>口咬<i></i><i></i>刘侗<i></i>脖<i></i><i></i>。
刘侗怒吼，趔趄<i></i>退<i></i>，<i></i>刀捅入曹永<i></i>腹部。
“<i></i>陈先<i></i><i></i>始……愿<i></i>主公耳目。”
曹永五官溢血，<i></i>张脸变<i></i>死青。<i></i><i></i><i></i>，<i></i>瞪<i></i>眼睛，嘴巴<i></i><i></i><i></i>，吐<i></i><i></i>团血雾，随即整<i></i><i></i>仰<i></i>身<i></i>，倒<i></i><i></i>雪<i></i><i></i>。
刘侗痛苦<i></i>捂<i></i>脖<i></i>，脸色<i></i><i></i><i></i>青，趔趄<i></i>拐<i></i>几<i></i>，<i></i>死<i></i><i></i><i></i>场。
霍复沉默<i></i>抬腿，拾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>剑，走<i></i>曹永<i></i><i></i>，挑<i></i><i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i><i></i>几眼<i></i><i></i>，整<i></i><i></i>站<i></i>许久。
“<i></i>主……刘侗将军<i></i>毒死<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，死士<i></i>嘴<i></i>肯定<i></i>藏<i></i>毒，刘将军太<i></i><i></i><i></i><i></i>。让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>曹永<i></i>怕被<i></i>救活，泄<i></i>秘密，死<i></i><i></i><i></i>咬碎<i></i>舌头。<i></i><i></i>西蜀<i></i>，<i></i><i></i>亡命<i></i>徒啊。”