周百满脸焦急。
虽<i></i>李度城<i></i>，<i></i><i></i>六七万<i></i>，<i></i>蜀<i></i>敢<i></i>此劝降，早已经布置<i></i><i></i>各<i></i><i></i>段。
“卸甲！”
<i></i>文冷喝。
“卸甲，卸甲！”
漫山遍野<i></i>，<i></i><i></i><i></i>怒斥<i></i>声音。伴随<i></i><i></i>，<i></i><i></i>攻城器械<i></i>推<i></i><i></i>声。
<i></i>李度城<i></i>，惶恐<i></i>气氛，<i></i><i></i><i></i>笼罩<i></i>全军。<i></i>城<i></i><i></i>知<i></i>报，久守<i></i>战，原本士气<i></i>已经低落。<i></i><i></i>再见<i></i>漫山遍野<i></i>蜀<i></i>，更<i></i>惊愕<i></i>比。
<i></i>怕康烛战死<i></i>消息再传<i></i>，整<i></i>士气几乎<i></i>崩溃<i></i>。
康烁很明白<i></i><i></i>点。<i></i>咬<i></i>牙，脑<i></i><i></i><i></i>盘算。
“康烁，<i></i>识<i></i><i></i>？”
康烁抬头，<i></i><i></i>木风部落<i></i>首领费秀，<i></i>知什<i></i><i></i>候，<i></i>蜀<i></i><i></i>阵营<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
“吾儿费夫，忠勇重义，偏冤死<i></i><i></i>僚<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>督苗通，更<i></i>满门被斩！”
费秀泣<i></i><i></i>声，<i></i>李度城<i></i>，<i></i><i></i><i></i>数守军<i></i><i></i>，怒斥<i></i>休。
“老首领，<i></i><i></i>胡<i></i>！”
“<i></i>问问<i></i><i></i>！”
费夫<i></i>身<i></i>，<i></i>走<i></i><i></i>少海民，<i></i>及几<i></i>德高望重<i></i>山越<i></i>。
“蜀王<i></i><i></i>，入<i></i>西蜀，<i></i>管<i></i>海越，<i></i><i></i>山越，皆<i></i>栖息<i></i><i></i>。吾主徐牧，言<i></i>必<i></i>，君<i></i>见蜀州南蛮，并州克族，<i></i><i></i>凉州外<i></i>羌<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>番休养<i></i>息。”
“两<i></i><i></i>内，吾主免征越<i></i><i></i>税，亦<i></i><i></i>征募山越<i></i><i></i>军。”
比<i></i>左师仁<i></i>穷兵黩武，徐牧<i></i><i></i><i></i>措施，分明更<i></i><i></i><i></i>。
“若<i></i>降，便<i></i>叛军论处！”