三<i></i><i></i><i></i><i></i>黄昏，<i></i>莲城<i></i><i></i>，凌苏静静站<i></i>，<i></i>双眸<i></i>，带<i></i>期望<i></i>断<i></i>向<i></i>空。
<i></i>夜<i></i><i></i>，并<i></i>任何信号。
“齐德，<i></i><i></i><i></i>何<i></i>？”
左师仁走<i></i>问<i></i>。<i></i>线<i></i>攻城，<i></i><i></i><i></i>牵制<i></i><i></i>。<i></i>凌苏派<i></i><i></i><i></i>支<i></i>马，<i></i>解围李度城<i></i><i></i>马，却迟迟<i></i><i></i>信号。
“主公……”
凌苏回<i></i>头，脸庞<i></i><i></i>，再<i></i>遮<i></i>住惊惧<i></i>色。
“主公……<i></i>、<i></i>军回师，立即退守吴州——”
哇。
<i></i>刚<i></i>完，凌苏仰<i></i>脸，<i></i>口血咳<i></i><i></i><i></i>，整<i></i><i></i>往<i></i>摔<i></i>。
“齐德！”
左师仁<i></i>惊失色，连<i></i>呼喊<i></i>声音，<i></i>知觉间<i></i>苍老<i></i>几分。附近<i></i>几<i></i>亲卫，迅速将凌苏扶<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>位刚<i></i>世<i></i>隐麟，<i></i>莲城<i></i><i></i>，计策连连被破，<i></i>头间早憋<i></i><i></i>股吞吐<i></i><i></i><i></i>惊<i></i>。
“西蜀跛<i></i>，战场<i></i>度势，堪比古<i></i><i></i><i></i>，吾凌齐德败矣……主公，领<i></i><i></i>军速速退守吴州。南海盟<i></i><i></i>尚未赶<i></i>，<i></i>等<i></i><i></i>机<i></i>，<i></i>楚州<i></i>境绕<i></i>。”
“齐德，<i></i><i></i><i></i>思……放弃楚陵二州？”
“楚陵二州……已经守<i></i>住<i></i>。<i></i><i></i>水师阻挡，徐布衣<i></i><i></i>军，<i></i>源源<i></i>断<i></i>江域冲岸。<i></i>吴州虽<i></i><i></i>连<i></i>江域，<i></i><i></i>近海<i></i>势，<i></i>需守住<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐布衣<i></i>战船亦<i></i>敢冒险冲岸。<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>图，入<i></i>吴州<i></i><i></i>，主公遣派<i></i>将，守住吴州<i></i>姑胥关。稳住局势<i></i>，再<i></i>办法徐徐图<i></i>。”
“主公，吾凌齐德……枉<i></i>东陵军师啊！”
左师仁身<i></i><i></i>抖。