“康将军……若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，李度城<i></i>守备该<i></i>何？”
言<i></i><i></i><i></i>，康烛<i></i>擅离职守<i></i>。
“将<i></i>外，君命<i></i><i></i><i></i>受。<i></i>今<i></i>局势，<i></i>救援主公<i></i>主。<i></i>报惘绝，恪州<i></i>线必<i></i><i></i><i></i>问题，<i></i>等<i></i><i></i>再拖延。”
“另外，将东陵三州<i></i>其<i></i>船坞，<i></i>管<i></i><i></i>，<i></i>律将战船调<i></i><i></i>坞。若遗漏<i></i><i></i>艘，军法处置！”
虽<i></i><i></i>希望<i></i>此，<i></i>康烛明白，苗通曾经<i></i><i></i>水师<i></i>督，肯定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>亲信。<i></i><i></i><i></i>况<i></i><i></i>，收拢战船，<i></i>十分<i></i>必<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>准备，马<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>再废话，康烛<i></i><i></i>身<i></i>，沉步往军帐外走<i></i>。
……
沼泽<i></i>，已经快<i></i>尽头。
“军师，沼泽<i></i><i></i>远，<i></i>厮杀<i></i>声。”
<i></i><i></i>裨将急急回报。
凌苏抹<i></i>抹脸<i></i><i></i>汗水，深思<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>方，<i></i><i></i><i></i><i></i>左右<i></i>士卒。<i></i>终，<i></i>咬<i></i>咬牙<i></i>口。
“若<i></i>猜，<i></i>方极<i></i><i></i><i></i>主公。立即分<i></i>五营士卒，弃掉袍甲与盾，<i></i>取单刀，<i></i><i></i>快<i></i>速度奔赴战场。”
“军师，<i></i><i></i><i></i><i></i>……恐<i></i>战损<i></i><i></i>。”
士卒<i></i><i></i>袍甲，<i></i>需<i></i>箭<i></i>刀，必<i></i>重伤甚至死亡。
“顾<i></i><i></i><i></i>。”
凌苏声音冷静，“<i></i>五营<i></i>万<i></i>军，便<i></i>死士。<i></i>管<i></i>何，<i></i><i></i>惜<i></i>切保护主公！”
“吾凌苏，跪送列位东陵忠勇！”
<i></i>话间，凌苏真<i></i>屈膝跪<i></i>，<i></i>朝<i></i>左右<i></i><i></i>军，<i></i><i></i><i></i>拜。
长长<i></i>东陵<i></i>马，<i></i>瞬间，爆<i></i><i></i>阵阵<i></i>怒吼声。
……
<i></i>埋伏<i></i><i></i>，左师仁<i></i><i></i><i></i>左右，<i></i>剩<i></i><i></i><i></i>千<i></i><i></i>残军。<i></i>初<i></i>陈水关<i></i>师<i></i>两万余<i></i>马，几乎<i></i>死伤殆尽。
眼见<i></i>再<i></i>机<i></i>，左师仁痛声长呼。举<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>金剑，准备划向脖<i></i>。