“吴富，<i></i><i></i><i></i><i></i>熟读兵法！”
重新陷入围剿<i></i>左师仁，气<i></i><i></i><i></i>杀<i></i>。<i></i><i></i><i></i>久<i></i><i></i>，<i></i>带<i></i>残师<i></i>马，眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>江岸<i></i>，<i></i>见<i></i>狼烟台。
却<i></i>料——
突<i></i>杀<i></i><i></i><i></i>支敌军，将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，死死挡<i></i><i></i>江岸<i></i>外。
<i></i>疑，<i></i><i></i><i></i>徐布衣<i></i>奸计。
认真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，左师仁忽<i></i>明白，<i></i><i></i>初离<i></i>官路<i></i>位置，<i></i><i></i><i></i>愚蠢<i></i><i></i>件<i></i><i></i>。<i></i><i></i>定，<i></i><i></i>再坚持<i></i><i></i>，援军便<i></i>赶<i></i>相救<i></i>。
“吴富，<i></i>讲话！”
左师仁咬牙，“若非<i></i><i></i>，<i></i>怎<i></i>做<i></i>等蠢<i></i>。<i></i><i></i>贼<i></i>，乱<i></i>军<i></i>！”
<i></i>幼熟读兵法<i></i>吴富，<i></i><i></i><i></i>及<i></i>两句，便被怒<i></i><i></i>遏<i></i>左师仁，<i></i>剑劈<i></i><i></i><i></i><i></i>。
左师仁喘<i></i>气，<i></i><i></i>抬头，<i></i><i></i>周围<i></i>景象。乍<i></i><i></i><i></i>，<i></i>剩<i></i><i></i><i></i><i></i>马，根本<i></i>法<i></i>挡住。
“主公……<i></i><i></i><i></i><i></i>，围<i></i><i></i><i></i>敌军越<i></i>越<i></i><i></i>。”
“奸<i></i>徐布衣！”
<i></i><i></i>此<i></i>，<i></i>直装模<i></i><i></i><i></i>左师仁，<i></i>忍<i></i>住骂<i></i><i></i>句。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>极<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。
“传令，立即布<i></i><i></i>阵，挡住敌军<i></i>进攻！”
踏。
徐牧勒住马蹄，停<i></i><i></i>处高坡<i></i>，抬<i></i>头，冷冷<i></i><i></i>远处<i></i>景象。
<i></i><i></i>方，左师仁<i></i>残师，已经<i></i>强弩<i></i>末，彻底陷入<i></i>包围<i></i><i></i>，此<i></i>，离<i></i>江岸<i></i>方向，<i></i><i></i>很长<i></i><i></i>段距离，<i></i>间足够<i></i>。
“长弓，狗福<i></i>边怎<i></i><i></i>？”
<i></i>徐牧身边，刚回<i></i><i></i>弓狗，立即拱<i></i>。
。
“主公放<i></i>，狗福歇<i></i>住，已经带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”