踏踏。
将近内城，<i></i>支千余<i></i><i></i>长伍，缓缓停<i></i>马。马队<i></i>方，<i></i>首<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>断臂<i></i>汉<i></i>，此<i></i><i></i>容凝重，沉默<i></i><i></i>向<i></i>方。
<i></i><i></i>方<i></i>远，便<i></i><i></i><i></i>镇<i></i>，离<i></i>富庶<i></i>内城，<i></i><i></i><i></i>偏远。镇<i></i>口，<i></i><i></i>寥寥<i></i>二三<i></i><i></i>。
“陈将军，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>何选<i></i><i></i><i></i>方？<i></i><i></i><i></i>，安世粮<i></i><i></i><i></i>城<i></i>吗？”
“莫理。”
陈盛平静<i></i>口。此<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知晓<i></i>贾军师<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>，并未<i></i>丝毫慌张。
“<i></i><i></i>军师<i></i>料，杀<i></i>放火，定<i></i>选<i></i>等偏僻<i></i><i></i>。”
顿<i></i>顿，陈盛呼<i></i><i></i>口气，带<i></i><i></i>继续往<i></i>走入镇<i></i>。
若换<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>等<i></i>候，肯定<i></i><i></i><i></i>入镇<i></i>。<i></i>军师<i></i>，诸<i></i>劫货杀<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>选<i></i>镇<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“入镇！”
……
“<i></i>猜<i></i>，即便杀<i></i>越货，<i></i><i></i>选<i></i>镇<i></i><i></i>外，适合埋伏杀<i></i><i></i>林<i></i>，或者荒村。”
贾周皱住眉头，语气沉沉。
“<i></i><i></i>，<i></i>才让陈盛<i></i><i></i>，挑<i></i>侠儿扮<i></i>民夫，<i></i>路跟随。”
徐牧听<i></i>认真，<i></i><i></i><i></i><i></i>口，“文龙，<i></i><i></i><i></i>千余<i></i>，若粮王藏<i></i>伏军<i></i>少，恐怕<i></i>挡<i></i>住。<i></i>猜<i></i>，文龙肯定<i></i>倚仗<i></i>袁松<i></i>边。”
贾周<i></i>笑，“瞒<i></i><i></i>主公。袁松<i></i>皇<i></i>姓氏，粮王<i></i>边，定<i></i><i></i><i></i>选<i></i>合<i></i>，再<i></i>扶<i></i><i></i>旧王朝。<i></i><i></i>，<i></i>两者<i></i>势力，应<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>关系<i></i>。<i></i>且，袁松<i></i>今<i></i>模<i></i>，<i></i><i></i>讨<i></i>主公，让西蜀<i></i>兵，<i></i><i></i>抗击左师仁。”
“袁松<i></i>帮忙<i></i>。<i></i><i></i>陈盛带<i></i><i></i>，<i></i><i></i>袁松<i></i><i></i>哨营<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>粮王<i></i><i></i>马，便莫敢<i></i><i></i>。”
。
<i></i>贾周<i></i>言，袁松<i></i>危机感很强。<i></i>初<i></i><i></i>求存，三番两次<i></i>，派严唐<i></i><i></i>做<i></i>客，<i></i>惜交换各<i></i>代价。