<i></i><i></i>，将官堂<i></i>，<i></i><i></i>青<i></i>走<i></i>角落，<i></i><i></i>沉默<i></i><i></i>向<i></i>空。
“<i></i><i></i>战<i></i>。”
“少爷，<i></i><i></i>打仗<i></i>吗。”
跟随<i></i>旁<i></i>侍<i></i>，递<i></i><i></i><i></i>盏热茶。
青<i></i>顿住声音，闭住<i></i>眼睛，任由<i></i>春<i></i>风，将<i></i><i></i>头<i></i>吹<i></i>飘散。
“父亲……早已经料<i></i><i></i><i></i><i></i>局，蜀王<i></i>打<i></i>沧州<i></i>，粮王<i></i><i></i>再任其壮<i></i>，两者<i></i><i></i><i></i>争。父亲，<i></i><i></i><i></i>明哲保身。”
黄<i></i>舟叹息<i></i>声。按<i></i>将官堂<i></i>规矩，<i></i><i></i>春，每<i></i>将官堂<i></i>仕<i></i>，<i></i><i></i>十<i></i>左右<i></i><i></i>间，<i></i><i></i>休息。或游春，或归<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，恪州已经易主。先<i></i><i></i>黄<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>猢狲散<i></i>。<i></i>世<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安稳，很难很难。
“少爷，<i></i><i></i><i></i>哪？”
“<i></i>城外游春。”
侍<i></i>应<i></i><i></i>声，背<i></i>箱笼，跟<i></i><i></i><i></i>少爷，欢喜<i></i>往城门走<i></i>。
走<i></i>城门，黄<i></i>舟回<i></i>头，<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i>座古朴<i></i>庄严<i></i><i></i><i></i>巨城，<i></i>底<i></i>，莫名<i></i><i></i><i></i>份<i></i>舍。
<i></i><i></i>希望，蜀王<i></i>赢<i></i>粮王，打破千万<i></i><i></i><i></i>狗屁规矩。<i></i><i></i><i></i><i></i>藏<i></i><i></i>知<i></i>久<i></i>庞<i></i><i></i>物，<i></i>止<i></i>粮<i></i>兵，势力更<i></i>遍布<i></i><i></i>。
“西蜀徐王，<i></i><i></i>奇<i></i>！”
……
“整军——”
万余<i></i><i></i>蜀卒长伍，<i></i>始<i></i>军离<i></i>练兵场，往蜀<i></i><i></i>方向赶<i></i>。
<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i>皆知。内城渝州王，带<i></i>七万<i></i>军，强攻定州定北关。据<i></i>，两者已经伤亡惨重。