明明<i></i><i></i><i></i>主角属性<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>希望夺<i></i>江山<i></i><i></i>，却活<i></i>太义气。
“文龙，<i></i><i></i>什<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“四五<i></i><i></i>，<i></i>几<i></i>便<i></i><i></i>。”
“文龙，<i></i><i></i><i></i>谈战<i></i>，便<i></i><i></i><i></i>老友远<i></i>，欢聚<i></i>场。常四郎敢亲<i></i>入蜀，<i></i>徐牧，<i></i>岂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，度君<i></i><i></i>腹。”
“听主公<i></i>。”
贾周沉默<i></i><i></i>点头，“<i></i><i></i>其<i></i>，<i></i><i></i>初入内城，亦<i></i>渝州王帮忙，免<i></i>世<i></i><i></i>杀祸。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>句话，主公<i></i><i></i>取<i></i>霸业，须尽快占领江南<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>句话，贾周并<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>江南<i></i><i></i>，哪怕<i></i><i></i>渝州王<i></i>席卷<i></i><i></i>，<i></i>西蜀，亦<i></i><i></i>分庭抗礼<i></i>力量。
“文龙，<i></i>明白。”
徐牧虚<i></i>应声。
蜀州并<i></i><i></i>雪，眼<i></i><i></i><i></i><i></i>气越<i></i>越冷<i></i><i></i>候，常四郎才带<i></i>千余骑<i></i>马，<i></i>峪关<i></i>入，悠哉悠哉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>城门相迎<i></i>徐牧，才刚抬头，<i></i><i></i>常四郎<i></i>骑马<i></i>影。<i></i>狗夫，便已经骑<i></i>马<i></i>，冲<i></i><i></i><i></i>喊。
“<i></i>儿徐牧！爹爹<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
四周围<i></i>百姓将士，皆<i></i>神色<i></i>怔。
徐牧揉<i></i>揉额头，顺<i></i>常四郎<i></i>话头，<i></i><i></i><i></i>闷闷<i></i><i></i>口。
“<i></i>儿常<i></i>棠，爹爹欢迎<i></i>。”
……
<i></i><i></i>王宫，常四郎即便坐<i></i>，<i></i><i></i><i></i>坐相，翘<i></i>二郎腿儿，舒服<i></i>仰头灌<i></i>茶汤。
“原本<i></i><i></i>亲<i></i><i></i><i></i>，<i></i>念<i></i><i></i><i></i>许久<i></i>见<i></i>，<i></i><i></i><i></i>念<i></i>紧。<i></i>怕<i></i>明<i></i>打仗，嘿，<i></i><i></i>留神战死沙场。”
徐牧直接选择忽略，<i></i>狗犊<i></i><i></i>场<i></i>话。
“<i></i><i></i>晓<i></i>，离<i></i>内城<i></i><i></i>，<i></i><i></i>老谋士，追<i></i><i></i><i></i>马儿，跑<i></i>气喘吁吁<i></i>，硬<i></i>给<i></i><i></i>城。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，拔<i></i><i></i><i></i>撮胡须，<i></i>才堪堪<i></i>罢。”
老谋士，即<i></i>刘仲德。应<i></i><i></i>担<i></i>常四郎入蜀，<i></i>遭<i></i>暗算<i></i>类<i></i>。<i></i>徐牧，远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打算。