“继续<i></i>军。”
揉散眉宇间<i></i>愁绪，远眺<i></i>南林郡<i></i>方向，徐牧凝声<i></i>口。
……
“主公，主公！”
刚入南林郡，韩九呼喊<i></i>声音，便已经传<i></i><i></i><i></i>。由<i></i>孟霍<i></i>平蛮营，<i></i>调<i></i><i></i>文<i></i>边，<i></i><i></i>，南林郡<i></i>防务，<i></i>并交给<i></i>韩九。
虽<i></i><i></i><i></i>莽将，<i></i>已经苦习兵书<i></i>。<i></i>且<i></i>难<i></i><i></i>，<i></i><i></i>忠义<i></i><i></i>。
按<i></i>徐牧<i></i>性<i></i>，宁愿<i></i>忠义<i></i>莽夫，<i></i><i></i>愿<i></i><i></i>狡诈<i></i>阴<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，西蜀<i></i>叛将<i></i>直很少<i></i>原因。
“韩九拜见主公！”
韩九脸色狂喜，拜<i></i>徐牧，<i></i>急急捶<i></i><i></i><i></i>弓狗<i></i>胸膛，权<i></i><i></i>别新见<i></i>喜。
“李桃拜见主公。”
<i></i>韩九身边，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>逾古稀<i></i>文士，<i></i><i></i><i></i><i></i>徐牧敬拜。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>韩九<i></i>随军幕僚<i></i>。关<i></i>李桃，徐牧<i></i><i></i>耳闻，听<i></i><i></i>王咏王参知<i></i>挚友，被王咏请<i></i><i></i>山，<i></i>今<i></i><i></i>南林郡<i></i>带<i></i>参知。
“免礼。”
徐牧笑<i></i>声，“本王久<i></i>蜀外，若<i></i><i></i>二位坐镇南林，恐怕虎蛮<i></i><i></i><i></i>祸<i></i>。”
“韩九，<i></i>近<i></i>况<i></i>何？”
“主公放<i></i>，<i></i><i></i>次主公围攻沧州，虎蛮<i></i><i></i>趁机<i></i><i></i>，<i></i>根本攻<i></i><i></i>南林山脉。”
<i></i><i></i>次，即<i></i>妖<i></i>策划六夷灭纪<i></i><i></i>候，实则虎蛮西羌<i></i><i></i>参与，<i></i>终归被压<i></i><i></i><i></i>。
“主公请<i></i>，南林郡已经<i></i>始产粮<i></i>。”
约莫<i></i>安慰，知<i></i><i></i>粮仓被烧<i></i><i></i><i></i>，韩九<i></i>急急<i></i>口。