几<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>王宫。
徐牧沉默<i></i>坐<i></i>王座<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孩童，跪<i></i><i></i><i></i>痛哭<i></i>止。
孩童叫丁绍，<i></i>名义<i></i><i></i>并州王。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>权宜<i></i>计，<i></i><i></i><i></i>照顾<i></i>晁义<i></i><i></i><i></i>，二<i></i><i></i>利<i></i>丁<i></i><i></i><i></i>脉，稳住并州局势。
<i></i><i></i><i></i>，晁义将丁绍送入<i></i><i></i><i></i>，<i></i>且，<i></i>附<i></i><i></i><i></i>封信。信<i></i><i></i>，丁绍<i></i>幼孱弱，被<i></i>利<i></i>，欲做反叛<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>三四岁<i></i>孩童，<i></i>感兴趣<i></i>东西，应<i></i><i></i>吃食<i></i>玩具。至<i></i>权利，卵<i></i><i></i>长<i></i>，哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>法。
“文龙，<i></i>怎<i></i><i></i>。”
<i></i>旁<i></i>贾周，几乎<i></i><i></i>思量，“<i></i>安州<i></i>叛乱<i></i><i></i>，丁绍<i></i>近侍受<i></i>挑拨。至<i></i>挑拨<i></i><i></i>，<i></i>必主公<i></i>猜<i></i><i></i><i></i>。”
“粮王。”
徐牧叹<i></i>气。
“主公莫<i></i>忧<i></i>，<i></i>次<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>桩<i></i>喜，狼将晁义，已经彻底融入<i></i>西蜀。”
听<i></i>，徐牧露<i></i>笑容。
“晁义<i></i>边<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>将名单<i></i><i></i>，十九颗并州叛徒<i></i>头颅，送入<i></i><i></i>。”
“文龙，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>王爷，<i></i><i></i>何处置。”
“<i></i>宜杀。”
“怎<i></i>？”
贾周整理<i></i><i></i>番语言，平静<i></i>口，“主公须明白，<i></i>西蜀并非<i></i>守<i></i><i></i>政权，<i></i><i></i>志<i></i><i></i><i></i>。杀<i></i>并州幼王，<i></i>失<i></i>份<i></i>义，便<i></i>董文<i></i>般，受<i></i>并州<i></i><i></i>憎恨<i></i><i></i>满。<i></i><i></i><i></i>，主公攻城掠<i></i>，<i></i>并州<i></i>王爷<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>少，<i></i><i></i><i></i>稳住政权<i></i><i></i>方旗<i></i>。”
“便<i></i><i></i>先<i></i><i></i>讲，<i></i>世<i></i><i></i>讲<i></i>义，<i></i>主公<i></i><i></i>，却偏偏<i></i>顾及<i></i>份<i></i>义。”
。
徐牧点头。若<i></i><i></i>义名分，<i></i><i></i>斩奸相<i></i>拒北狄<i></i>名望，<i></i><i></i><i></i>间<i></i>许<i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i>投西蜀。
“贤侄，<i></i><i></i><i></i>。”