踏踏踏。
定州<i></i>外<i></i>荒野，满<i></i>渝州<i></i>黑甲军，<i></i>围剿<i></i><i></i>阵，<i></i>三万余<i></i><i></i>蜀军配合，剿杀陷入困境<i></i>河北联军。
“斩！”
数十<i></i><i></i>河北裨将，颤<i></i>声音求饶，却终归<i></i><i></i>改变什<i></i>。被渝州<i></i>刀斧<i></i>，操刀劈<i></i>，<i></i>头纷纷滚<i></i>。
“降者<i></i>杀！”
“降者<i></i>杀！！”
<i></i>剩三万余<i></i>河北军，<i></i><i></i>弃<i></i>武器，<i></i>断磕头求饶。偶<i></i>硬脾气<i></i>河北将领，<i></i><i></i><i></i>鼓舞士气，却被严阵<i></i>待<i></i>渝州神弓，迅速射杀。
“<i></i>狼将，<i></i>怎<i></i><i></i>？”
常四郎骑<i></i>马<i></i>，眼睛<i></i>满<i></i>喜色。
“常王，依<i></i><i></i>见，太叔老狗必<i></i><i></i>藏<i></i>荒野深处。”
晁义亦骑<i></i>马，声音<i></i>沉。
“若逮<i></i><i></i>，<i></i>请常王<i></i>量，让<i></i>蜀军亲<i></i><i></i><i></i>，枭<i></i>此贼<i></i>脑袋，<i></i>陆将军报仇。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>什<i></i>胡王，<i></i>并交给<i></i>。”
常四郎笑<i></i><i></i>口。
<i></i><i></i>场<i></i><i></i>，便<i></i>尽扫河北<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>燕州<i></i><i></i><i></i>养马场，已经很赚<i></i>。
“传<i></i>军令，继续往深处剿杀！太叔老狗，剩<i></i><i></i><i></i>马已经<i></i><i></i><i></i>！此<i></i>番，<i></i>等誓<i></i>杀光贼<i></i>！”
“吼！”
此<i></i>，<i></i>管<i></i>渝州军，或<i></i>蜀军，尽<i></i>声声<i></i>怒吼。
……
<i></i>荒野深处，<i></i><i></i>废弃<i></i><i></i>部落<i></i>，<i></i>剩<i></i><i></i><i></i>四万余<i></i>，诸<i></i>将士<i></i>脸<i></i>，尽<i></i>委顿<i></i>色。
粮草耗尽，今<i></i><i></i>杀<i></i>百余匹<i></i>战马。
“太叔先<i></i>，<i></i>若<i></i>吃<i></i><i></i>马肉羹，分与<i></i>……<i></i>何？”
盖公颤<i></i>声音，指<i></i>指太叔望<i></i><i></i><i></i>木碗。
。
太叔望将木碗搁<i></i>，眸<i></i><i></i>满<i></i><i></i>冷。<i></i>段<i></i><i></i>，<i></i>围剿<i></i>始，<i></i><i></i><i></i>许<i></i><i></i>法<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>功。