正<i></i>两<i></i>商量<i></i>，忽<i></i>间，赵棣带<i></i><i></i><i></i>队<i></i>士卒，急急<i></i>军<i></i>回。
“左兄，徐兄，<i></i>抓<i></i><i></i>！”
徐牧抬头，<i></i><i></i>赵棣<i></i>部署，正押<i></i>几十<i></i>沧州袍甲<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>其<i></i>，更<i></i><i></i>员虎铠袍<i></i>，<i></i>庞清冷，乍<i></i><i></i><i></i>，似乎<i></i><i></i>丝毫<i></i>惧<i></i>。
“主公，<i></i>宁武！”
<i></i>旁<i></i><i></i>文，脸色<i></i>惊。
徐牧皱<i></i>皱眉，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i><i></i>。宁武<i></i><i></i>万<i></i>，果<i></i><i></i>做<i></i>烧山军。<i></i><i></i><i></i><i></i>差<i></i>，极<i></i><i></i><i></i>死<i></i>火势<i></i>。
<i></i>知<i></i>妖<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>段，让宁武<i></i>此听命。
“徐兄，<i></i><i></i>谁？”
“宁武，拱卫沧州新月关<i></i><i></i>将。<i></i><i></i>次<i></i>烧山，<i></i><i></i><i></i>做<i></i>。”
“该死。”
旁边<i></i>赵棣恼怒抽刀，劈<i></i><i></i>宁武<i></i>肩膀<i></i>。
徐牧并<i></i><i></i>阻拦。<i></i>果<i></i>太叔义<i></i>厌战<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>宁武，便已经<i></i><i></i>十足十<i></i>妖<i></i>犬牙。
“<i></i>，<i></i>妖<i></i><i></i>城<i></i>，<i></i><i></i>什<i></i><i></i>段！”
宁武咳血<i></i>笑，笑<i></i><i></i><i></i>，忽<i></i>狠狠<i></i>磕<i></i>巴，吐<i></i>半块血腥<i></i>碎肉。
“盟主，<i></i>咬舌<i></i>……”
左师仁皱眉，再<i></i>兴致。
“<i></i>斩令吧。”
徐牧<i></i>底叹息。<i></i>古<i></i><i></i>社<i></i>，君王乃<i></i>，特别<i></i>皇室正统，哪怕<i></i>乱世，<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>拥护。若非<i></i>此，妖<i></i>凭什<i></i><i></i>布<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>局。
<i></i><i></i>，徐牧<i></i>希望常威<i></i>边，<i></i><i></i><i></i><i></i>门红。
“盟主，蜀王，诸位州王，<i></i>等盟军……葬身火海者，已经逾三万五千<i></i>。”
清点伤亡<i></i>裨将，红<i></i>眼睛禀报。
推荐：【《《