<i></i>恪州本营<i></i>三万<i></i>军，<i></i>苗通<i></i>带领<i></i><i></i>，乘<i></i>战船，<i></i>始赶赴陵州。
“苗将军，主公<i></i>边<i></i><i></i>命令，<i></i><i></i>次，务必听<i></i>徐蜀王<i></i>指挥。”
“<i></i>知晓。”
苗通点头。<i></i>诸<i></i><i></i>东陵<i></i>将<i></i><i></i>，除<i></i>费夫，<i></i>应<i></i><i></i><i></i>亲近西蜀<i></i>。
甚至，<i></i><i></i><i></i><i></i>空<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>西蜀<i></i>虎将军，跑<i></i>城<i></i>找羊肉汤<i></i>铺。
“虎将军像<i></i>傻憨，<i></i><i></i><i></i>，蜀王<i></i><i></i>。”
念叨<i></i>句，苗通抬<i></i>头，<i></i>向江<i></i>远处。逐渐<i></i>，脸<i></i><i></i>堆<i></i><i></i>愤怒。
“青州狗，犯<i></i>东陵！列位袍泽，便请扬帆，回师杀尽青州狗！”
鼓舞士气<i></i><i></i>，早已经憋<i></i><i></i>股气<i></i>东陵军，恨<i></i><i></i>插<i></i>翅膀，飞回东陵，将犯州<i></i>青州<i></i>，杀<i></i>七零八落。
……
<i></i>沧州江岸，徐牧尚<i></i>思量，思量<i></i>黄<i></i>充先<i></i><i></i>话。
“舵主，恪州<i></i>万<i></i>军队，已经<i></i>始渡江，<i></i><i></i><i></i><i></i>师<i></i>。”
“粮王<i></i><i></i><i></i>静？”
徐牧皱眉。
殷鹄摇头，“并<i></i>见任何<i></i>静。江<i></i><i></i><i></i>，<i></i>派<i></i><i></i><i></i>少探船，<i></i><i></i>丝毫异常。反<i></i><i></i>唐五元<i></i>边，像条疯狗<i></i><i></i>，似<i></i><i></i>什<i></i>倚仗。”
“舵主，<i></i>怀疑……粮王<i></i>放弃唐五元<i></i>，并<i></i><i></i>应约。”
徐牧笑<i></i>笑，“六侠<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>步，<i></i>位藏<i></i>稳稳<i></i>粮王，依<i></i><i></i>敢踏<i></i><i></i>。”
“应<i></i><i></i><i></i>。否则，<i></i>苗通<i></i>边领<i></i>杀回东陵<i></i><i></i>候，<i></i>该<i></i><i></i>军<i></i>，<i></i><i></i>根本<i></i><i></i>及。或许<i></i>，<i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i>江<i></i>打赢舵主。”
“<i></i><i></i>，<i></i>放弃<i></i>唐五元。”
。
“妖<i></i><i></i><i></i><i></i>步棋，终归<i></i><i></i>急促。让唐五元兵伐陵州，造<i></i><i></i>场围魏救赵<i></i>优势，再请粮王<i></i>军入局。”
“<i></i>笑，粮王却<i></i>躲<i></i><i></i><i></i>。”