“李度城外，南海盟<i></i>左师仁<i></i>东陵军，<i></i>始<i></i>师，联<i></i>攻城。”
徐牧<i></i>身边，殷鹄认真<i></i>口。
“先<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>收<i></i><i></i>文<i></i><i></i>信。<i></i>新月关<i></i>方向，<i></i><i></i>蠢蠢欲<i></i>。<i></i><i></i>知<i></i>何，<i></i><i></i><i></i><i></i>偃旗息鼓。<i></i>至<i></i>，新月关<i></i>宁武，<i></i>搬兵<i></i><i></i>李度城，准备救援<i></i>。<i></i>文<i></i>边，<i></i>几番打探<i></i><i></i>，准备攻打新月关。”
“<i></i>定州<i></i><i></i><i></i>。”
徐牧凝声分析，“河北<i></i>太叔望，<i></i><i></i><i></i>招奇策，<i></i><i></i>妖<i></i><i></i>打算涉险。却<i></i>曾<i></i>，长令<i></i>身做饵，破<i></i>太叔望<i></i>局。”
“苏妖<i></i>，已经<i></i><i></i>两难<i></i>。”
战<i></i>打<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>春<i></i><i></i>蒲月<i></i>旬，将近半<i></i><i></i>间，约莫<i></i>收尾<i></i>。
“河州，<i></i>及定州，各阻<i></i><i></i>支<i></i>军。唯今<i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>步棋。”
<i></i><i></i>，徐牧叹<i></i>口气，<i></i>怀<i></i>捧<i></i><i></i>份信笺。
“主公，<i></i><i></i>谁<i></i>信。”
“先<i></i>廉老将军给<i></i>，<i></i>几<i></i>复<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>头<i></i><i></i><i></i>名字，<i></i>通<i></i><i></i>，让<i></i>很吃惊。”
“六侠，稍<i></i>再讲给<i></i>听。”
仰头望<i></i>，徐牧立<i></i>江岸，久久<i></i><i></i>。称霸<i></i><i></i>三十州，<i></i>辟新朝登基<i></i>帝，<i></i><i></i><i></i>执念<i></i>。<i></i><i></i>其<i></i>，更带<i></i><i></i><i></i>向往。<i></i><i></i>微末，<i></i>万般<i></i><i></i>间疾苦，<i></i>见<i></i>太<i></i>，<i></i>尝<i></i>太<i></i>。
吾弟，<i></i><i></i>做完<i></i><i></i><i></i>，便交给<i></i><i></i>做<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>长阳，<i></i>侯爷临死<i></i>，留<i></i><i></i>话，约莫<i></i><i></i><i></i><i></i>思。
“六侠，黄<i></i>主回话<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>怪，主公<i></i><i></i>思，应<i></i>早<i></i>传<i></i><i></i>。”
徐牧垂头。
。