“将、将军请<i></i>……<i></i>投<i></i>胎，再回定北关入伍，追随将军。”
裨将拱<i></i>，闭目<i></i>亡。
“走！”陆休紧攥缰绳，声音带<i></i>浓浓<i></i>嘶哑。
<i></i>奔<i></i><i></i>段，陆休<i></i>听<i></i>禀报。
“陆将军，胡<i></i><i></i>收拢围势<i></i>！”
围势<i></i>收，哪怕<i></i><i></i>苍蝇，<i></i><i></i>插翅难飞。<i></i>般<i></i><i></i>，收拢围势，<i></i>等<i></i><i></i>明，才<i></i><i></i>佳<i></i><i></i>机。
“列锥字阵，随<i></i>伺机突围！”
“吼！”
……
站<i></i><i></i>处土坡<i></i>，久久<i></i>见回报，太叔望<i></i>眼色<i></i>，终<i></i>露<i></i><i></i><i></i>丝焦急。
将近二十万<i></i><i></i>军，胡<i></i>，柔<i></i><i></i>，河北军，<i></i>算<i></i>悍卒<i></i>。偏偏<i></i><i></i><i></i>，<i></i>围<i></i>死<i></i><i></i>入瓮<i></i>定州<i></i>虎。
“军师，<i></i>此<i></i>费周章——”
“<i></i><i></i>拖延！”太叔望冷声回头，打断<i></i>公孙器<i></i>话。
“<i></i>知<i></i>引<i></i>入计，<i></i><i></i>将计<i></i>计？”
公孙器略<i></i><i></i>满，“军师，<i></i>并<i></i><i></i><i></i>。<i></i>等<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>军，哪怕<i></i>直接攻关，<i></i>未尝<i></i><i></i>。军师，先<i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i>剿杀陆休，让<i></i>军劳疲。”
“<i></i><i></i>懂。”太叔望<i></i>语气，慢慢变<i></i>冷静。
“陆休此<i></i>，<i></i>定州军<i></i>军魂。<i></i><i></i><i></i>，攻关<i></i>难度，至少增<i></i><i></i>倍。<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i>攻关<i></i><i></i>，<i></i><i></i>先剿杀陆休<i></i>原因。”
“主公<i></i>明白，定州军并非投靠<i></i>西蜀王，才<i></i><i></i>军威。<i></i>份军威，乃<i></i>传<i></i>几十<i></i>，甚至<i></i>百<i></i><i></i>。”
太叔望揉<i></i>额头，“<i></i><i></i>希望，<i></i><i></i>明<i></i><i></i>，<i></i>线<i></i>传<i></i>杀死陆休<i></i>军报。”