定北关<i></i>城门，<i></i>支百余<i></i><i></i>巡哨，裹<i></i>满身<i></i>风尘，奔马回<i></i>城关。
陆休<i></i>城头走<i></i>。
“将军，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>……<i></i>主公<i></i><i></i><i></i>。”
“主公深谋远虑。<i></i>管<i></i>何，<i></i>等<i></i><i></i><i></i>掉<i></i>轻<i></i>。”陆休皱<i></i>眉头。
<i></i>并州<i></i>边，<i></i>已经调集<i></i>另外<i></i>万<i></i>兵力，<i></i>并州边境驻扎。若<i></i>战<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>很快赶<i></i>。
<i></i>且，<i></i>凉州<i></i>边，<i></i><i></i>知<i></i><i></i>镇州<i></i>将陈忠，若<i></i><i></i><i></i>候，定北关<i></i><i></i>什<i></i>问题，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间驰援。
满打满算，凉<i></i>三州，再加<i></i>定州，虽<i></i><i></i><i></i>五万<i></i>，<i></i><i></i>五万<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>少百战老卒。
再者，<i></i><i></i><i></i>处优势。<i></i>便<i></i>凉骑，<i></i><i></i><i></i>江南，<i></i>西北<i></i><i></i>，极其善<i></i>骑兵<i></i>战。
陆休复<i></i>走<i></i>城墙，按<i></i>刀，沉默<i></i><i></i><i></i>关外<i></i>萧瑟。
今<i></i>三十<i></i>八，<i></i><i></i>十六岁<i></i>，<i></i>便跟随先辈戍边。<i></i><i></i>热血<i></i><i></i>纪，<i></i>做<i></i><i></i>伟<i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i>带<i></i><i></i>支三百<i></i>巡哨，杀入荒野深处，<i></i>虚兵<i></i>计，逼迫叩关<i></i>三万胡<i></i>，回援王庭。
“若胡<i></i>真敢全军叩关，吾陆长令，便<i></i>定北关<i></i>坚墙！”
披风吹<i></i>，陆休<i></i><i></i>双眸<i></i>，变<i></i>冷冽<i></i><i></i>。
……
盘城。
指挥守坚<i></i><i></i>将，叫靳豹，即便披<i></i>厚甲，<i></i><i></i>盔<i></i>露<i></i><i></i><i></i>双眼睛，藏满<i></i>杀气。
盘城<i></i><i></i>，便<i></i>李度城。<i></i>李度城失守，<i></i><i></i>盟军<i></i>兵威，便<i></i>直逼皇<i></i>。
<i></i>很明白<i></i><i></i>点。<i></i>更明白，<i></i>何<i></i><i></i>主<i></i>，<i></i>将<i></i>派<i></i><i></i><i></i>，驻守<i></i><i></i><i></i>座<i></i>线<i></i>城。
<i></i><i></i>本部，<i></i>沧州<i></i>强<i></i>精锐<i></i><i></i>。<i></i>亦<i></i>信<i></i>，守住<i></i><i></i>。