“二十万余<i></i><i></i>军，<i></i><i></i>纪<i></i>原，何尝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兵威。”左师仁咬<i></i>牙，“<i></i>固<i></i><i></i>奸计，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>盟，亦<i></i>良策。”
“便<i></i>先<i></i><i></i>言，将沧州彻底围死，<i></i>口<i></i>口<i></i>吞掉。”
虽<i></i><i></i>知，沧州<i></i><i></i>具体兵数，<i></i><i></i>管<i></i>何，二十万余<i></i><i></i>马，绝<i></i><i></i>碾压沧州<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>问题，妖<i></i><i></i>员民夫，<i></i><i></i>粮草，<i></i>底哪儿<i></i><i></i>？”左师仁回<i></i>头，<i></i>向徐牧。
徐牧<i></i><i></i><i></i>，犹豫<i></i>摇<i></i>头。
“徐兄，<i></i><i></i><i></i><i></i>将渡江，<i></i>楚州<i></i>边<i></i>。<i></i>恪州<i></i><i></i>，便劳烦<i></i>率领水师冲岸，围困沧州<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
原先<i></i>计划，便<i></i><i></i>此。西蜀<i></i>兵力，<i></i>襄江<i></i>渡，冲岸攻打。<i></i>左师仁，<i></i>及其<i></i><i></i>诸侯势力，<i></i><i></i>其<i></i><i></i>方向，<i></i><i></i><i></i><i></i>强攻。
敌势若寡，围攻便<i></i><i></i><i></i><i></i>法<i></i>。
“四路<i></i>军，<i></i><i></i>破<i></i><i></i>路，便<i></i>长驱直入。”左师仁仰<i></i>头，<i></i><i></i>头顶<i></i><i></i>色，语气<i></i>，分明<i></i><i></i><i></i>浓浓<i></i>夙愿。
“预祝<i></i>盟<i></i>胜。”徐牧亦<i></i>认真<i></i>口。
此<i></i>此<i></i>，徐牧<i></i><i></i>底，<i></i><i></i><i></i><i></i>份战<i></i>。此战若胜，<i></i>仰望<i></i><i></i><i></i>争霸<i></i>路，才<i></i>百尺竿头，更进<i></i>步。
“左盟主，需<i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>。”
“怎<i></i>？”
“围势<i></i><i></i>，<i></i>担<i></i><i></i>守坚<i></i>余，妖<i></i><i></i><i></i><i></i>支精锐，<i></i>破<i></i>路，<i></i><i></i>鼓舞士气。”
“南海盟<i></i>海越<i></i>，兵力甚<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，亦<i></i>本营<i></i>山越<i></i><i></i>军。徐兄渡江，亦<i></i><i></i>渝州军相助。<i></i>剩<i></i><i></i>西<i></i><i></i>虞城，<i></i><i></i><i></i>位首席<i></i>将<i></i>文……<i></i>问题吧？”