“<i></i><i></i>初，背刺<i></i>渝州王。其<i></i><i></i><i></i><i></i>理由，便<i></i><i></i>燕州三郡，<i></i><i></i>做渝州王<i></i>养马<i></i>，<i></i>燕州内<i></i>十九万户百姓，<i></i><i></i><i></i>做渝州王<i></i>养马夫。”
“<i></i>终归<i></i><i></i>称霸<i></i>念<i></i>。”
公孙祖淡淡<i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i>侏儒，<i></i><i></i><i></i>乱世<i></i><i></i>吊卵<i></i>汉，<i></i>万<i></i>云烟江山，若<i></i><i></i>打<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
太叔望拄<i></i>木杖，<i></i>声浓浓<i></i>叹气。
“若主公<i></i>底<i></i>，<i></i><i></i>支十万<i></i><i></i>弓骑，加<i></i><i></i><i></i>辅佐，主公<i></i>雄<i></i>，定<i></i><i></i>争霸<i></i>原<i></i>资本。<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>渝州王，哪怕<i></i>伪帝，江南<i></i>徐布衣，<i></i><i></i><i></i><i></i>败<i></i>主公<i></i>兵威<i></i><i></i>。”
“<i></i>笑<i></i>。<i></i>听<i></i>，<i></i><i></i>近教习器儿<i></i><i></i>候，教<i></i><i></i>许<i></i><i></i>该教<i></i>东西。”
“主公，公孙器虽<i></i><i></i>纪尚轻，<i></i>素<i></i><i></i>智，算<i></i><i></i>文武兼备——”
“太叔先<i></i>。”公孙祖抬<i></i>打断，“<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，<i></i><i></i>清楚。<i></i>曾<i></i>三<i></i>儿，<i></i>其<i></i>，便<i></i>公孙器<i></i><i></i>平庸。”
“<i></i>主公，先<i></i><i></i>内城<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>何让两<i></i><i></i>儿，做<i></i>质<i></i>？”
公孙祖沉默<i></i><i></i>，避<i></i><i></i>答。
“太叔先<i></i>，打<i></i>风雪关<i></i><i></i><i></i>，便莫<i></i>提<i></i>。<i></i>虽<i></i><i></i>侏儒，<i></i><i></i><i></i>怕，<i></i>世<i></i>竹书<i></i>，将<i></i>公孙祖写<i></i>引敌入关<i></i><i></i><i></i>蠢材。<i></i>原再怎<i></i>乱，<i></i><i></i><i></i>原<i></i><i></i><i></i>，<i></i>借外族<i></i>军，<i></i><i></i>算<i></i>罢。”
“先<i></i>借<i></i>三万弓骑，<i></i>亦<i></i>打算，<i></i><i></i>将<i></i><i></i>遣散。”
太叔望叹声抬头，凝望<i></i>远处<i></i>月色。
推荐：【