“莱烟二州，<i></i>像<i></i>产盐铁。”徐牧笑<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>岁，<i></i>义父收<i></i><i></i>。<i></i>怕堆<i></i>仓<i></i>坏<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>三折<i></i>价，卖给蜀王。<i></i>入西蜀<i></i><i></i>，<i></i>特<i></i>估算<i></i><i></i><i></i>，<i></i>概<i></i>五仓。”
五仓，<i></i>盐铁<i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>少<i></i>。
徐牧<i></i><i></i>表<i></i>，并<i></i><i></i>接话。<i></i><i></i><i></i>傻<i></i>，别<i></i>送<i></i><i></i>礼，便<i></i>火急火燎<i></i>收<i></i>。敢<i></i>袁松通商，左师仁<i></i>边，<i></i><i></i><i></i><i></i>骂娘。
“通商<i></i><i></i>，容<i></i><i></i><i></i>。<i></i>听<i></i>，严兄<i></i>次<i></i><i></i>——”徐牧转<i></i>头。
东方敬<i></i><i></i>，“严兄<i></i>，带<i></i><i></i><i></i>件东西，<i></i>像<i></i><i></i>侯爷留<i></i><i></i>。”
严唐露<i></i>微笑，“<i></i><i></i>，原先<i></i><i></i>给蜀王<i></i><i></i>惊喜。”
“严兄，<i></i>若先拿<i></i><i></i>？”
严唐<i></i><i></i>丝毫停顿，往<i></i>招<i></i>招<i></i>，随<i></i><i></i><i></i><i></i>护卫，将<i></i><i></i>檀木<i></i>箱，稳稳<i></i>放<i></i><i></i>案台<i></i>。
“<i></i>义父<i></i><i></i>，蜀王<i></i>清楚，真<i></i>收<i></i><i></i><i></i>，再打<i></i>——”
“给<i></i><i></i><i></i>机<i></i>，<i></i><i></i>句话收回<i></i>。”徐牧冷冷抬头。
严唐脸色微微<i></i>白，犹豫<i></i><i></i>，<i></i>敢再<i></i>言。
“李九，<i></i><i></i>帮主公打<i></i>。”东方敬忽<i></i>吩咐。
叫李九<i></i>护卫抱拳，走<i></i>案台<i></i><i></i>，<i></i><i></i>丝毫犹豫，将檀木箱<i></i>打<i></i>。
并<i></i><i></i>毒迹象，护卫李九，<i></i>重新退<i></i>回<i></i>。
徐牧垂头，往<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>木箱<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>封<i></i>旧<i></i>书信。
“<i></i>封信……<i></i>袁侯<i></i>亲笔。<i></i>敢瞒蜀王，<i></i>初<i></i><i></i>，袁侯猜<i></i><i></i><i></i>义父<i></i>死，派<i></i>四处搜捕。<i></i><i></i><i></i>奸相<i></i>孽，袁侯爷<i></i><i></i><i></i>收网，回<i></i>长阳。离<i></i><i></i><i></i>，似乎查<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>，留<i></i><i></i>封书信，欲<i></i>送<i></i>给边关<i></i>李破山，<i></i>被<i></i>义父半途截<i></i>。”