“主公放<i></i>。”老裨将伍魏，认真<i></i>抱拳。
<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i>南征北战<i></i>老班底，徐牧向<i></i><i></i>放<i></i><i></i>。<i></i>等伍魏带<i></i>离<i></i>，徐牧才呼<i></i><i></i>口气，重新将目光，<i></i>向<i></i>方<i></i>江水。
唐五元像条丧<i></i>犬<i></i>般，被<i></i>连追<i></i>几<i></i>几夜，估摸<i></i><i></i><i></i>骂娘。
“主公……<i></i>追吗？”马毅咽<i></i>口唾液，“伍魏带<i></i><i></i>六千余<i></i>，<i></i>等<i></i><i></i>，<i></i><i></i>两三千<i></i><i></i>。”
“唐老鸭<i></i><i></i>知<i></i>。”
“主公，<i></i>唐老幺。”
“<i></i>惯嘴<i></i>。”徐牧点头，认真沉思<i></i>番，“马毅，<i></i>差<i></i>远，便<i></i>入海？”
“至少<i></i><i></i>六七<i></i><i></i>水路。另外，先<i></i><i></i>老卒<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，恐怕江<i></i><i></i><i></i>急雨。若雨势<i></i><i></i>，<i></i><i></i>船<i></i>利。”
徐牧怔<i></i>怔，脸庞露<i></i>笑容。
“<i></i><i></i>追<i></i><i></i>雨<i></i><i></i>，<i></i>等再赶回<i></i>。唐五元<i></i>今被撵<i></i>头昏脑涨，估摸<i></i>哪怕急雨，<i></i>分<i></i>清雨雾，<i></i><i></i><i></i>敢靠岸。”
“<i></i><i></i>，让<i></i><i></i>丧<i></i>犬，再变<i></i>落汤鸡，<i></i><i></i>件很<i></i>玩<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>马毅，<i></i><i></i>岸边，<i></i>派<i></i>暗使，给袁松扔<i></i>信，<i></i><i></i>唐五元带<i></i>残兵，<i></i><i></i><i></i>迂回青州。”
马毅<i></i>惊<i></i>喜，“<i></i>此<i></i><i></i>，哪怕<i></i><i></i><i></i><i></i>岸，<i></i>唐老幺，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被莱州伏击<i></i>轮。唐老幺莫<i></i><i></i>……主公<i></i><i></i><i></i>仇<i></i>？深仇<i></i>恨<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i>讲<i></i><i></i>，<i></i><i></i>非常<i></i>爽。”
<i></i><i></i><i></i>外，隔<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间。江<i></i><i></i><i></i>，<i></i>场<i></i>雨打<i></i><i></i><i></i>。将<i></i><i></i><i></i>轮<i></i>战鼓敲响，<i></i><i></i><i></i>拨<i></i>飞矢胡乱抛<i></i><i></i><i></i>。徐牧才让<i></i>慢慢停船，循<i></i>附近<i></i>江岸，先<i></i>避雨休整。
<i></i>雨瓢泼<i></i>江<i></i><i></i>，唐五元冻<i></i>身<i></i><i></i>抖，咬<i></i>牙缩<i></i>船舱<i></i>。<i></i>诩名谋<i></i>世，应该<i></i>名扬<i></i><i></i>威震八方<i></i>，却哪<i></i><i></i><i></i><i></i>，被西蜀水师追<i></i><i></i><i></i>入<i></i>，哪怕<i></i>雨<i></i>，<i></i><i></i>敢靠岸躲避。