<i></i>句话，换<i></i><i></i>其<i></i><i></i>，徐牧或许<i></i>信。<i></i><i></i>贾周嘴<i></i>，言<i></i>凿凿<i></i><i></i><i></i>，<i></i>基本<i></i><i></i>稳<i></i>。
“<i></i>文龙<i></i>，<i></i>抵十万雄兵。”
贾周平静<i></i>笑，“主公何<i></i><i></i>身。”
“<i></i>两<i></i>便<i></i>，<i></i>离<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>陈神医<i></i>边，<i></i><i></i>吾弟。”
“主公<i></i>义。”
……
陈鹊<i></i>药庐，并<i></i><i></i>城<i></i>，<i></i><i></i>选址<i></i><i></i>处临溪<i></i><i></i>方，便<i></i>采药<i></i><i></i>植。怕遭<i></i>贼<i></i>，徐牧<i></i>特<i></i>分派百余<i></i><i></i>士卒，<i></i><i></i>药庐<i></i>护卫。
原先<i></i>愿<i></i>离<i></i><i></i>城<i></i>司虎，<i></i>听<i></i><i></i>探望弓狗<i></i><i></i>，便慌<i></i>迭<i></i>花<i></i><i></i>银<i></i>，买<i></i><i></i>少吃食，急咧咧骑马跟<i></i>。
徐牧瞅<i></i>几眼，<i></i><i></i>司虎带<i></i><i></i>食盒，至少<i></i>花五两银<i></i>。<i></i><i></i>顾<i></i>狂魔<i></i>言，已经<i></i><i></i><i></i>血<i></i>。
“牧哥儿，<i></i>弓狗怎<i></i><i></i>？”
“陈神医<i></i>，<i></i><i></i><i></i>少体毒<i></i>，已经转醒<i></i>。”
“<i></i><i></i>弓狗<i></i>治<i></i>吗？”
徐牧沉默<i></i><i></i>，<i></i><i></i>答话。<i></i><i></i><i></i>知，按<i></i>陈鹊<i></i>话<i></i>，福祸相依，若<i></i><i></i>顺便治<i></i>弓狗身<i></i><i></i>麻毒，基本<i></i>，便<i></i>普通<i></i><i></i>异<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>娶<i></i><i></i>房媳妇。
“吁。”徐牧停马。
“鱼——”
司虎<i></i>急忙<i></i>马，抱<i></i><i></i>食盒，往药庐冲<i></i>。
<i></i><i></i>随军<i></i>五百余<i></i>士卒，见<i></i>徐牧两<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>缓缓停马<i></i><i></i>，护<i></i>徐牧往药庐走。
约莫<i></i>收<i></i><i></i>消息，<i></i>挎<i></i>药篓<i></i>陈鹊，欢喜<i></i>站<i></i><i></i>入<i></i><i></i>，等<i></i>徐牧走<i></i>。