?“俞将军！蜀<i></i><i></i>冲<i></i><i></i>！”
听<i></i>，俞嵘<i></i>怒反笑。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>早<i></i><i></i>，<i></i>樊鲁便<i></i><i></i><i></i>莽夫<i></i>将。<i></i>俞嵘布计，截住<i></i><i></i><i></i><i></i>往斥候，<i></i>报<i></i>法交互，<i></i>已经急<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>急，便<i></i>像疯狗<i></i><i></i>，<i></i>管<i></i>顾。”
“传<i></i>军令，摆阵破敌！今<i></i>，便<i></i><i></i>俞嵘<i></i>破蜀<i></i><i></i>功！”
即便<i></i><i></i>两千骑，<i></i><i></i>俞嵘<i></i>鼓舞<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>间，颇<i></i>几分万夫莫敌<i></i>势。<i></i>诩深通兵法<i></i>俞嵘，甚至将骑阵，列<i></i>高<i></i><i></i><i></i>坡丘<i></i><i></i>，<i></i>等<i></i>蜀<i></i>再近<i></i>，便借俯冲<i></i>势，冲破蜀军。
漫<i></i><i></i><i></i>冲锋喊杀<i></i>声音，马蹄儿踏<i></i>沙尘，<i></i>被夜风卷<i></i>半空，直至搅<i></i>片片<i></i>沙雨，沾<i></i>敌<i></i><i></i>袍甲<i></i>。
樊鲁吐<i></i>吐嘴，远远见<i></i>凉骑<i></i>列阵<i></i>势，并<i></i>半分慌张。
“樊将，敌军居高临<i></i>，<i></i>等乃<i></i>步卒，强<i></i>冲杀，<i></i>怕<i></i>死伤惨重。”
两千骑<i></i>六千步卒，若<i></i>势<i></i>利<i></i><i></i>，两千骑足够破敌<i></i>。
“<i></i>知晓。”樊鲁咬<i></i>咬牙。
<i></i>位蜀州数<i></i><i></i>号<i></i>胡<i></i><i></i>将，眼眸<i></i><i></i>闪<i></i><i></i>丝期盼。蜀州诸将，<i></i><i></i>文晁义<i></i>头，甚至<i></i>柴宗，<i></i>算<i></i>独<i></i><i></i><i></i>。唯<i></i><i></i>，跟随军师<i></i><i></i>间<i></i>长，却<i></i>未打<i></i><i></i>场漂亮<i></i><i></i>仗。
<i></i>长阳<i></i>始，<i></i>便卸<i></i>官身跟<i></i><i></i><i></i>主公<i></i>。拒北狄，入蜀州，打妖<i></i>，伐凉州……
樊鲁忽<i></i>满脸战<i></i>，举刀往<i></i>。
“听<i></i>军令，<i></i>军冲杀凉狗！”
……
“俞将，<i></i><i></i>！”
“<i></i>！”此<i></i>俞嵘<i></i>脸色，更<i></i>激<i></i><i></i>比。<i></i><i></i><i></i>蜀<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>，分明<i></i><i></i>管<i></i>顾<i></i>，<i></i><i></i>冲杀<i></i><i></i>。
“莽夫<i></i>将。”
“<i></i>凉州铁蹄此<i></i><i></i>冲，更待何<i></i>！”