<i></i><i></i>蜀卒，约莫<i></i>受<i></i>寒，<i></i>咳<i></i><i></i>声，便立即被狼箭扎穿<i></i>身<i></i>，咳<i></i>血死<i></i>原<i></i>。
“百<i></i><i></i>师，速速离<i></i>此<i></i>！拖<i></i>太久，<i></i>怕<i></i>蜀<i></i>围剿——”
咻。
<i></i>话<i></i>凉州死士，惊<i></i><i></i>叫<i></i>声，将挡箭<i></i>尸体丢<i></i>，重新隐匿<i></i><i></i>。
百<i></i>熊怒<i></i><i></i>遏，连<i></i>搭<i></i>几箭，循<i></i><i></i><i></i>方向，连连劲射。
“<i></i><i></i>名，<i></i><i></i>姓，<i></i><i></i>底<i></i>哪位弓<i></i><i></i>！若<i></i>本<i></i>，便<i></i><i></i>与<i></i><i></i>战！”
依<i></i><i></i><i></i>应<i></i>。
弓狗避身树<i></i>，沉默<i></i><i></i>语<i></i><i></i>。<i></i><i></i>性<i></i>，向<i></i><i></i>喜言语，再者，弓<i></i>杀<i></i>技，该杀便杀。啰嗦<i></i>什<i></i>劲，活<i></i><i></i>讲废话，<i></i>死<i></i><i></i><i></i>讲话。
<i></i>知<i></i>久。
弓狗才<i></i><i></i>探头，摸<i></i>夜色探<i></i><i></i>阵，<i></i><i></i><i></i>林<i></i>边<i></i>山壁，<i></i><i></i>少攀登<i></i>脚印<i></i>，沉默<i></i>叹<i></i>口气。
“<i></i>几<i></i>，速速回营<i></i>通告，告诉主公，蜀州<i></i><i></i><i></i>贼！”
“徐将军，<i></i><i></i>回？”
弓狗握<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>铁弓，“若<i></i>猜，<i></i><i></i>高<i></i>入蜀，极<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>主公<i></i>利。”
“<i></i><i></i>追击。”
……
<i></i>辆藏<i></i>林<i></i><i></i><i></i>马车，重新<i></i>路。被重重鞭<i></i>几<i></i><i></i>老马，<i></i>始吃痛<i></i>加快脚力。
“百<i></i><i></i>师，<i></i>先<i></i><i></i><i></i>，该早<i></i>离<i></i>。莫<i></i>忘，<i></i>等<i></i><i></i>刺客，<i></i>宜暴露。”仅余<i></i>四<i></i>凉州死士，其<i></i><i></i><i></i>犹豫<i></i><i></i>口。
“<i></i><i></i><i></i>知<i></i><i></i>刺客。”百<i></i>熊<i></i>声音，依<i></i>倨傲<i></i>比，“若非怕误<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>与<i></i><i></i>射<i></i>弓<i></i><i></i>，定<i></i>被<i></i>射杀！”