……
“军师，<i></i>始飘雪绒<i></i>。”
马车<i></i>，贾周点点头，裹紧<i></i>身<i></i><i></i>暖袍，<i></i>缓缓将<i></i>伸<i></i>车窗，接<i></i><i></i>滴冰凉。
<i></i><i></i>场战<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，按<i></i><i></i>初<i></i>计划，<i></i>设局杀死司马修<i></i>，已经<i></i><i></i>功告<i></i>。
<i></i>贾周<i></i><i></i>满<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>攻凉<i></i>战，<i></i><i></i>再争<i></i><i></i>，至少，<i></i>让胜算<i></i>添<i></i><i></i>两<i></i>。
“军师，离<i></i>凉州边境，已经<i></i><i></i><i></i>远<i></i>。主公<i></i><i></i>报<i></i>，凉<i></i>已经围城，若<i></i><i></i>，择<i></i>门<i></i>奇袭，相助主公。”
“<i></i>需。”贾周摇头，“主公<i></i>守<i></i>住。司马修若<i></i>，定<i></i><i></i>让董文退军<i></i>。董文<i></i><i></i>，已经似<i></i>疯<i></i><i></i>。樊鲁，传令全军绕<i></i>庐城。”
“军师，绕、绕<i></i>庐城？”
“正<i></i>。<i></i>先<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>七八<i></i><i></i><i></i>间，凭主公<i></i>本<i></i>，守住庐城<i></i><i></i><i></i>问题。”
“<i></i>军师，绕<i></i>庐城<i></i><i></i>——”
贾周仰头，<i></i><i></i>远处<i></i>冬<i></i>雾笼，“再<i></i>七八<i></i><i></i><i></i>间，便<i></i>铺<i></i><i></i>雪，<i></i><i></i>其<i></i>，<i></i><i></i>算<i></i>班师凉州<i></i><i></i>军<i></i>程。”
“至<i></i>三四<i></i>，攻打庐城<i></i><i></i><i></i><i></i>，董文便<i></i><i></i>退军。<i></i><i></i>回，<i></i>偏<i></i><i></i>半路堵<i></i><i></i>轮，包括西羌<i></i><i></i>内，若回<i></i><i></i>及，冻死者<i></i><i></i>二三万，便算<i></i>功告<i></i>。”
<i></i><i></i>，贾周叹<i></i><i></i>口气。
“司马敬谋<i></i>初<i></i>计划，并<i></i>问题。<i></i><i></i>惜，<i></i>死<i></i><i></i>蜀州。董文<i></i><i></i>底，<i></i><i></i><i></i><i></i>甘<i></i>。忍<i></i>二十三<i></i><i></i><i></i>，偏偏<i></i><i></i>再忍<i></i>。”
“战场瞬息万变，痛哉惜哉司马修。”
“军师，<i></i>何<i></i>奇袭凉州？”
贾周淡笑，“<i></i>军奇袭凉州，<i></i><i></i>凉州留<i></i><i></i><i></i>守军，<i></i>怕才杀入凉州腹<i></i>，便迎<i></i>冬雪<i></i>。”