?诸葛范<i></i><i></i>絮絮叨叨。
“莫<i></i>忘<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>老侠儿。<i></i>帮<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>至少知<i></i>三<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>才。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>场乱世<i></i>，<i></i>愿<i></i>跟<i></i>侠儿走，提供狗官<i></i><i></i>报，提供避身<i></i>处，提供器甲<i></i>粮草。”
<i></i><i></i>间，徐牧<i></i>端端<i></i><i></i><i></i>马六。估摸<i></i>，马六<i></i>属<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>辈，莫非<i></i>让<i></i>逍遥——”
诸葛范摇头打断。
“李知秋三十州聚义，何其壮哉。<i></i><i></i>惜被<i></i><i></i>畜<i></i>坏掉<i></i>。逍遥<i></i>及弱冠<i></i>岁，威望<i></i>足，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>做<i></i><i></i>。”
“<i></i>听逍遥<i></i>，<i></i>选<i></i>扶剑<i></i><i></i>，<i></i>代庖<i></i>舵主<i></i>位？”
“舵规便<i></i><i></i>此。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>干等<i></i>，等三<i></i><i></i><i></i><i></i>逍遥执剑，重新掌<i></i>舵主<i></i>位。或者，选<i></i>老侠儿<i></i>帮忙扶剑。<i></i><i></i><i></i>明白……李逍遥带回<i></i><i></i><i></i>帮侠儿，谁<i></i><i></i>李知秋<i></i><i></i>响亮<i></i>名头？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>法<i></i>。”徐牧叹气。
诸葛瘸<i></i><i></i>爆栗，叩<i></i><i></i>徐牧脑壳<i></i>。
“<i></i>急<i></i>鸡毛，爹<i></i>两句，<i></i>便<i></i>耐烦<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>洗耳恭听，<i></i><i></i>吧。”
诸葛瘸白<i></i>徐牧<i></i>眼，“若让<i></i><i></i>，其实<i></i><i></i><i></i><i></i>，名头够响，义名扬<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>越俎代庖<i></i>位。”
“何<i></i>？”徐牧<i></i>喜，“<i></i>亲<i></i><i></i>请。”
诸葛瘸<i></i>紧<i></i>慢<i></i>捧<i></i>酒碗，悠哉悠哉喝<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，才点<i></i>根<i></i>指，指<i></i>徐牧<i></i>胸膛。
徐牧脸色<i></i>怔，瞬间明白<i></i>诸葛范<i></i><i></i>思。
“<i></i>辈……<i></i><i></i><i></i>思，<i></i><i></i>徐牧？”
“<i></i>斩奸相，拒北狄，<i></i>取回李知秋<i></i>尸首拜祭，杀死韦貂，庇护<i></i>逍遥，<i></i><i></i><i></i>够？”