贾周点头，“主公分析<i></i><i></i>。余<i></i>王回<i></i>玉门关外，听<i></i><i></i>始闹<i></i>，<i></i>董文扶持<i></i><i></i><i></i>羌<i></i>部落，打<i></i><i></i>几场。”
“赢<i></i>？”
“败<i></i>胜少，<i></i><i></i><i></i>打。”
“足够<i></i>。”
贾周顿<i></i>顿，语气<i></i>蓦<i></i>加重，“沧州<i></i>边，夜枭组终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>消息，或许<i></i><i></i>主公<i></i>利。”
“什<i></i><i></i><i></i>消息。”
“主公<i></i>记<i></i>杨绣？”
“记<i></i>，<i></i>侯爷钦点<i></i>清廉老臣。”
袁陶赴死<i></i><i></i>，留<i></i><i></i><i></i>份名单。名单<i></i>，<i></i>五<i></i>清廉老臣。杨绣<i></i>名字，排<i></i>首位。
<i></i><i></i>惜，便<i></i><i></i><i></i><i></i>位清廉老臣，被袁安薄待。<i></i>终，徐牧失望透顶，分<i></i><i></i><i></i>笔银<i></i>，赠与五位老臣<i></i>，告老<i></i>乡。
“<i></i><i></i><i></i>沧州。”贾周<i></i>声音<i></i>，带<i></i>叹息，“若<i></i>猜，<i></i>近妖<i></i><i></i>持朝政<i></i><i></i><i></i>，约莫<i></i>传<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>……<i></i>谏。共<i></i>三<i></i>朝堂<i></i><i></i>老臣<i></i>，仅带<i></i>七八<i></i><i></i><i></i>丁，便结伴入<i></i>沧州。”
“满头苍<i></i>，穿<i></i>老朝服，抱剑入沧州。”
徐牧急忙往回走，<i></i>让孙勋<i></i>取快马。
“主公，已经几<i></i><i></i><i></i>间……三位老臣<i></i>，入沧州<i></i>！”
徐牧立<i></i>，沉默且难<i></i>。
“先<i></i>奸相养幼帝，养<i></i><i></i>痴儿。今<i></i>妖<i></i>祸乱，将袁安养<i></i><i></i>废<i></i>。<i></i><i></i>求<i></i>东西，<i></i><i></i>常<i></i><i></i>，应<i></i><i></i>很<i></i>怕。”
“<i></i>若<i></i><i></i>救<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>副模<i></i><i></i>。<i></i><i></i>惜，苏<i></i>贵<i></i>条线，<i></i>端端被斩断<i></i>，<i></i>法<i></i>再深查。”