?打完狼，司虎直接<i></i><i></i><i></i>儿，风风火火扛<i></i>回<i></i>。
“<i></i>迹罕绝，山狼<i></i><i></i>并<i></i>奇怪。”东方敬抬<i></i>头，<i></i><i></i>远处<i></i>山色，“让探路<i></i>兄弟，莫<i></i><i></i><i></i>太远，宁<i></i><i></i><i></i>回几趟，<i></i>需保全性命。”
<i></i>东方敬身<i></i>，几<i></i>平蛮营<i></i>裨将，皆<i></i>领命抱拳。
……
留<i></i>蜀南，徐牧算<i></i><i></i><i></i>。东方敬带<i></i>三千平蛮，越山脉<i></i>奇击诱杀，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，依<i></i><i></i><i></i>回信。
<i></i>见，若<i></i><i></i><i></i>，选择安陵山脉<i></i><i></i>战<i></i>，并非明智。认真<i></i><i></i>，<i></i><i></i>偶尔<i></i><i></i><i></i>奇兵。
“主公，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>！”
直至今<i></i>，才<i></i>两<i></i>平蛮斥候，循<i></i>原路返回。
“<i></i>况<i></i>何。”
“主公，<i></i>军师带<i></i><i></i><i></i>，已经快走<i></i><i></i>山脉，往暮云州方向<i></i><i></i>。”
“途<i></i><i></i><i></i>祸<i></i>？”
“遇<i></i>两拨山狼群，<i></i>王<i></i>……王父，<i></i>顺利解决<i></i>。”
徐牧听<i></i>拗口，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，才明白“王父”，居<i></i><i></i><i></i>司虎。<i></i>难<i></i>两<i></i>平蛮<i></i>斥候，扯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>词儿<i></i><i></i>。
“回<i></i>转告<i></i>军师，万<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>消息，徐牧<i></i>算松<i></i>口气。
东方敬性<i></i>谨慎，<i></i><i></i><i></i>山脉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>应<i></i><i></i><i></i>什<i></i>问题<i></i>。若<i></i><i></i>功诱杀<i></i>钱舒，<i></i><i></i>整<i></i>暮云州，余<i></i><i></i>沧州四鹰，该<i></i><i></i>始乱<i></i>。
让徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，并<i></i><i></i>太长<i></i><i></i>间，<i></i>概七八<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>队平蛮斥候，急匆匆赶回<i></i>蜀南。
未<i></i>口，脸色已经充满<i></i>狂喜。
“主公，<i></i>王斩<i></i>沧州钱舒！”
“<i></i>真？”