?长伍重新启程，返回白鹭郡<i></i>方向。<i></i>位送<i></i><i></i><i></i>黄<i></i>浒，徐牧<i></i><i></i>半丝犹豫，丢<i></i><i></i>接应<i></i>樊鲁<i></i><i></i>，先做<i></i><i></i>校尉。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>终归<i></i><i></i>太放<i></i>。回<i></i><i></i>，暂<i></i><i></i><i></i>必<i></i><i></i>。
“樊鲁，<i></i>路<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“主公，并<i></i><i></i>。顶<i></i><i></i><i></i>难民饿昏头<i></i>，分<i></i><i></i>粮食。”
徐牧点头。
<i></i><i></i>次，<i></i>左师仁<i></i><i></i>谈，并<i></i>算太<i></i>功。两<i></i><i></i><i></i>算真正<i></i>结盟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谈崩，<i></i><i></i><i></i>希望<i></i>。
“回蜀！”
“回蜀！主公<i></i>令，<i></i>等立即回蜀！”
合兵<i></i>处，<i></i>万<i></i><i></i><i></i>马，<i></i>始急<i></i>军，往白鹭郡<i></i>方向<i></i><i></i>。
……
“主公，<i></i>徐布衣，刚才<i></i>态度，<i></i>傲<i></i><i></i>。<i></i>似乎<i></i>忘<i></i>，<i></i><i></i><i></i>求救<i></i>。”<i></i><i></i>返程<i></i>陵州<i></i>军，<i></i><i></i>随军<i></i>谋士，忍<i></i>住<i></i><i></i>口。
“<i></i><i></i>懂。”左师仁掀<i></i>马车<i></i>珠帘，<i></i>向车窗外<i></i>物景。
“<i></i><i></i>般<i></i>派，才像<i></i><i></i><i></i><i></i>结盟<i></i><i></i>。若<i></i><i></i>唯唯诺诺<i></i>答应<i></i>，才值<i></i>怀疑。”
“至<i></i>什<i></i>求救，<i></i><i></i>理<i></i>。<i></i>讲<i></i><i></i>，沧州<i></i>像<i></i>座山，<i></i>缺<i></i><i></i>敢搬山<i></i><i></i>。<i></i>既<i></i>敢搬，<i></i>与<i></i>便<i></i><i></i>路<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>往<i></i>终<i></i>利益<i></i><i></i>。”
“既<i></i><i></i>路<i></i>，合<i></i><i></i><i></i>妨<i></i>。名声<i></i>东西，<i></i><i></i>早<i></i>明白<i></i>。若非<i></i>此，山越<i></i><i></i>群<i></i>，便<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>打江山<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>沽名钓誉。真<i></i>假<i></i>，<i></i><i></i>何妨，<i></i><i></i><i></i><i></i>信，<i></i>它<i></i><i></i><i></i>功<i></i>。”