“擂三通鼓！”
“军师<i></i>令，打三通鼓！”
早已经迫<i></i>及待<i></i><i></i><i></i>蜀州裨将，斥<i></i><i></i>衣，叼<i></i>刀，高高抬<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>鼓槌。
咚！
<i></i><i></i>声通鼓乍<i></i>，震碎眼<i></i><i></i>雨幕，瓢泼<i></i>春雨，似<i></i>断珠<i></i>般，落<i></i><i></i>声音变<i></i>更加复杂。
咚！
咚！
“围干葫芦！”
“九字营，<i></i>抢军粮！”
“竹排！抱紧竹排！”
“此战<i></i>死<i></i><i></i>，<i></i>蜀<i></i>舍<i></i>忘死<i></i>志，<i></i>破凉军，<i></i><i></i>此<i></i>！”
……
峪关<i></i><i></i>，陈忠紧紧咬<i></i>牙。披<i></i><i></i>战甲，<i></i>断<i></i>雨水顺<i></i>胄纹<i></i>肩吞，缓缓滴落。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，站<i></i><i></i>万<i></i><i></i><i></i>蜀卒，<i></i>及峪关<i></i><i></i>数<i></i><i></i><i></i>百姓。许<i></i>百姓<i></i>身边，<i></i>抱<i></i><i></i><i></i><i></i>值钱<i></i>物什。
<i></i>位<i></i>军师<i></i>，<i></i><i></i><i></i>场<i></i>水，恐祸及峪关，让<i></i>早<i></i>准备。
<i></i>早<i></i>准备<i></i><i></i>，连<i></i><i></i><i></i>按<i></i><i></i>长刀，<i></i>迫<i></i>及待<i></i><i></i><i></i>饮血。
“陈将，<i></i>、<i></i><i></i>什<i></i>！”
陈忠急忙抬头，<i></i><i></i>远处蔓延<i></i><i></i>山峦，<i></i><i></i>左<i></i>右<i></i>两条青色卧龙，似<i></i>惊醒<i></i>般。
<i></i><i></i>间，<i></i>声声<i></i>咆哮震响，忽<i></i>炸<i></i>耳边。
山崩<i></i>裂<i></i><i></i>，两侧山峦<i></i>惊洪，<i></i><i></i>两群受惊<i></i>巨<i></i>野马群，势<i></i><i></i>挡。泥沙俱<i></i>，草木尽断。
“且<i></i><i></i>蜀州军师，请<i></i><i></i>外<i></i>水！”陈忠仰头怒吼。
……
“什<i></i>声音。”雨水<i></i>，张宏皱眉，继<i></i><i></i>抬头，待<i></i>见山峦两侧<i></i>怒洪，<i></i><i></i>惊<i></i><i></i><i></i>复加。