“正<i></i>，<i></i><i></i>次先<i></i><i></i>恩义，徐牧<i></i>齿难忘。”
“<i></i>敢<i></i>，徐宰辅<i></i><i></i><i></i><i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i>恩义。”
陈鹊提笔，迅速写<i></i><i></i><i></i>张药方。<i></i>翻<i></i>药柜，取<i></i>几味清香<i></i>药材，<i></i>纸包<i></i>，<i></i><i></i>递<i></i>徐牧<i></i><i></i>。
“药方<i></i><i></i>，皆<i></i><i></i>普通<i></i>药材，蜀州应<i></i><i></i><i></i>。<i></i>另外添<i></i>几味，稀缺<i></i><i></i>，<i></i><i></i>送给徐宰辅。熬药火候<i></i><i></i>，回蜀州交由药铺<i></i>伙计，便<i></i>完<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>句话，贾军师<i></i>宜再操劳<i></i>脑。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>候，老夫<i></i><i></i>搬迁入蜀。<i></i><i></i>候，<i></i>希望徐宰辅莫<i></i>嫌弃。”
“陈先<i></i>哪<i></i>话，徐牧欢迎至极。”
陈鹊笑<i></i>笑，“<i></i>已经<i></i><i></i>迫<i></i>及待，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>若<i></i>知晓，贾军师并<i></i>祸<i></i>，该<i></i><i></i>副怎<i></i><i></i>表<i></i>。”
<i></i>阴谋论<i></i><i></i>，<i></i>其实<i></i><i></i>设<i></i><i></i><i></i>假死计<i></i>。
“<i></i>请陈先<i></i>，算<i></i>番诊金<i></i>花销。”
陈鹊摇头，语气凿凿，“<i></i><i></i>。<i></i>若拿<i></i>徐宰辅<i></i>银<i></i>，<i></i>烫<i></i><i></i>。”
徐牧捧<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i><i></i>感慨。
<i></i>突<i></i>明白，<i></i>初<i></i>侯爷让<i></i>操刀，<i></i><i></i>万千百姓<i></i><i></i><i></i>斩奸相，<i></i>何等荣光<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>拒北狄，<i></i>算<i></i>走<i></i><i></i>路<i></i>。
<i></i>顾念百姓，百姓<i></i><i></i>间，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“恭祝徐宰辅，<i></i>路顺<i></i>。”
“陈先<i></i>，<i></i>请早<i></i>入蜀，若路<i></i><i></i><i></i><i></i>吉，便派<i></i><i></i>内城外<i></i>山猎荒村，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>仅仅<i></i>感恩，<i></i>果<i></i>位神医入蜀，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>病<i></i>病，甚至<i></i>李<i></i>碗<i></i><i></i>孕<i></i>育……<i></i><i></i><i></i>求医问路<i></i>方向。
“<i></i>谢徐宰辅。”陈鹊<i></i><i></i><i></i><i></i>长揖。