?漫<i></i><i></i><i></i>蜀卒<i></i>长呼，冬<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>间，仿佛让<i></i><i></i>虎蛮<i></i>更加寒冷。
战鼓震<i></i>，军威更<i></i><i></i>盛。
偌<i></i><i></i>南林山脉，隐匿<i></i>其<i></i>虎蛮部落，<i></i>惊<i></i>仓皇聚<i></i>，跟<i></i>逃向北<i></i><i></i>虎蛮<i></i>队伍，<i></i>管<i></i>顾<i></i>逃窜。
“虎蛮数十部落，<i></i>凡<i></i><i></i>英主，此<i></i><i></i>该振臂<i></i>呼，带领虎蛮<i></i>走<i></i>困局。”
“<i></i>见，<i></i><i></i><i></i>深山蛮夷尔。”东方敬坐<i></i>滑竿<i></i>，表<i></i>依旧冷静。
“饥寒交迫，往<i></i>靠<i></i>储粮<i></i>秋掠，<i></i>被挡住<i></i>。层层<i></i>布局<i></i><i></i>，二十余万<i></i>虎蛮，已<i></i>惊弦<i></i>鸟。”
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>加<i></i>司虎<i></i>功劳，毕竟，<i></i><i></i>路<i></i><i></i>，司虎<i></i>跌跌撞撞<i></i>模<i></i>，估摸<i></i><i></i><i></i>虎蛮<i></i>，恨<i></i><i></i><i></i>啖其肉<i></i>。
“南林山脉绵延百余<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，定<i></i><i></i>挡住虎蛮<i></i>长城。”
听<i></i>东方敬<i></i>话，徐牧点头。
<i></i>忽<i></i>明白，始皇帝<i></i>何<i></i>兴修长城，外族<i></i>害，<i></i>很<i></i><i></i>候，<i></i>真<i></i>祸乱<i></i>原江山。
“<i></i><i></i>，传令<i></i><i></i>。”徐牧声音沉<i></i>，“<i></i>留北<i></i><i></i>山<i></i>通<i></i>，六路<i></i>军<i></i>师南林北境。”
……
“疯<i></i>，<i></i><i></i>虎蛮狗疯<i></i>！”孟霍拖<i></i>战斧，砍飞<i></i><i></i><i></i>虎蛮<i></i>脑袋。
越靠近南林北<i></i>，山路便越<i></i>难<i></i>。
即便拉<i></i><i></i><i></i>段距离，<i></i>很快，两千<i></i><i></i>平蛮营，<i></i><i></i>被疯狂<i></i>虎蛮<i></i>追<i></i><i></i><i></i>。
“虎哥儿<i></i>头骨<i></i>摔完<i></i>，虎蛮狗<i></i>疯<i></i>！”孟霍气<i></i>边杀边骂。
“它<i></i>禁摔，<i></i>房间<i></i><i></i><i></i>瓷罐罐，摔<i></i>八次<i></i><i></i>坏！”司虎喋喋<i></i>休，巨斧<i></i>断横砍，莽威<i></i><i></i>，将涌<i></i><i></i><i></i>十几<i></i>虎蛮<i></i>，杀<i></i>掉头<i></i>跑。
“莫急，<i></i>头<i></i><i></i>军，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
“杀、杀<i></i><i></i>憨夫！”<i></i><i></i><i></i>老<i></i>虎蛮洞主气急，指<i></i><i></i>远处<i></i>司虎。
<i></i>柄柄飞斧呼啸掷<i></i>，<i></i>瞄<i></i>司虎<i></i>方向。