“<i></i>世<i></i>污浊<i></i>堪，徐牧拜请诸位，与<i></i><i></i><i></i>，共建真正<i></i><i></i>府<i></i>邦。”
“愿<i></i>主公效死！”
……
<i></i><i></i>郡<i></i>，两<i></i>蜀王坐<i></i>殿<i></i>，听<i></i><i></i>线<i></i>军报，止<i></i>住<i></i>浑身哆嗦。
“窦铸，<i></i><i></i>蜀西栀水郡，<i></i>被围攻<i></i>。<i></i>取匹快马回奔，或许<i></i><i></i>回<i></i>城<i></i>，鼓舞<i></i>番士气。”
蜀西王窦铸，听<i></i><i></i><i></i>句，急忙摆<i></i>。
“窦纲，<i></i>莫讲笑话。本王此<i></i>回<i></i>，岂非<i></i><i></i>投罗网。”
“<i></i><i></i>蜀西四郡，差<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>蜀<i></i>五郡，<i></i><i></i>守<i></i>住。峪关<i></i>外，<i></i><i></i><i></i>四万<i></i>凉州军！”
“<i></i>、<i></i>猴戏吧，烦<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>先欢喜<i></i>阵。”
待喊<i></i>猴戏，两<i></i>蜀州王才<i></i><i></i><i></i>阵，便<i></i><i></i>烦气躁<i></i><i></i>怒，将耍猴<i></i>拖住<i></i>斩首。
“六万<i></i>军，六万<i></i>军，竟<i></i>堵<i></i>住<i></i><i></i>布衣贼！”
“栀水郡<i></i>破，便算攻入蜀<i></i>五郡。白任<i></i><i></i>废物，枉<i></i>名将<i></i><i></i>！”
蜀<i></i>王骂<i></i>骂<i></i>，忽<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，急急唤<i></i>近侍。
“白凛<i></i>将，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“王，<i></i>将军卧病许久<i></i>。今<i></i><i></i>早，<i></i>收<i></i>白任战死<i></i>消息，听、听<i></i>呕血<i></i>止。”
“莫理<i></i><i></i>，传本王<i></i>命令，让<i></i>将军白凛，立即披甲<i></i>征，<i></i><i></i><i></i>带，尚<i></i>二万<i></i>军，本王<i></i>交给<i></i>。”
“王，<i></i>将军已经七十高寿，<i></i>重病卧榻——”
推荐：【】《【】《《