鸾羽夫<i></i>像头护崽<i></i>母虎，怒叫<i></i><i></i>，挥舞<i></i>双刀，往<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>路踏<i></i>。
……
“登城！”<i></i>文弃<i></i>牌盾，抬刀跃<i></i>城墙。
“登城，杀入蜀<i></i>！”
<i></i>管<i></i>徐<i></i>军<i></i><i></i>风字营，趁<i></i>空档，踩<i></i>城梯，怒吼<i></i>攀<i></i>城头，抬刀便往<i></i><i></i><i></i><i></i>守军劈<i></i>。
两相<i></i><i></i>，原本井<i></i><i></i>序<i></i>守军，变<i></i>越<i></i>越混乱。哪怕冷樵喊哑<i></i>嗓<i></i>，<i></i><i></i>法扭转劣势。
“巴南军，列圆字阵——”
城头<i></i>，<i></i><i></i>喊话<i></i>巴南裨将，声音刚落，便被<i></i>支<i></i>箭，射穿<i></i>头颅，倒头往城关<i></i>摔落。
林<i></i><i></i>，弓狗带<i></i>百<i></i><i></i>山猎射<i></i>，<i></i>断寻找机<i></i>，拔弓射杀。
比<i></i>连弩营<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>帮苦练<i></i><i></i><i></i>神射<i></i>，更加难<i></i><i></i>贵。<i></i><i></i>，徐牧索性将百<i></i><i></i>山猎射<i></i>，<i></i>交给<i></i>弓狗，<i></i><i></i>狙杀<i></i><i></i>营。
“蜀南营，往另<i></i>边登墙。”
“快，快投巨石！”冷樵见状，急急高喊。
刚露头<i></i>步弓，被严阵<i></i>待<i></i>连弩营死死盯<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便惊<i></i><i></i>缩<i></i>回<i></i>。
冷樵<i></i><i></i>脸色涨红，亲<i></i>抽<i></i>长剑，砍死<i></i><i></i><i></i>退缩<i></i>裨将，<i></i><i></i>士气重新激<i></i><i></i><i></i>。
“守住巴南城，莫让贼<i></i>入关！打赢<i></i><i></i>仗，本将亲<i></i><i></i>诸位邀功——”
冷樵忽<i></i>顿住声音，惊愕<i></i>转<i></i>头。
<i></i><i></i><i></i>眼皮底<i></i>，巴南城<i></i>两扇铁门，被<i></i>缓缓拖<i></i>。
<i></i>晃<i></i>晃身<i></i>，脸庞露<i></i><i></i>比<i></i>苦涩。
“将军，守<i></i>住<i></i>！速速离<i></i>巴南！”几<i></i>亲卫急匆匆走<i></i>，将冷樵<i></i><i></i>扶住。