徐牧沉默。
<i></i>间拖<i></i>越长，<i></i><i></i>越<i></i>利。
<i></i>座石桥，<i></i>仅<i></i>贯通白鹭郡<i></i>蜀南<i></i>通<i></i>，<i></i>且，<i></i><i></i><i></i>军攻打巴南城<i></i>必<i></i>条件。
“窦通，<i></i><i></i><i></i><i></i>，再招募<i></i><i></i>民夫<i></i><i></i>。<i></i><i></i>，工钱<i></i>伙食，需<i></i>善<i></i><i></i>。”
“<i></i>数<i></i><i></i>，若<i></i>混入奸细，怕<i></i><i></i>妥。”
“先招募蜀南<i></i><i></i>。”徐牧揉<i></i>揉额头，“<i></i>几月内，<i></i><i></i>离<i></i>狼谷，<i></i>且，<i></i>附近值哨<i></i><i></i><i></i>，<i></i>增<i></i>倍。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>调<i></i>蜀南<i></i>驻军。”
“<i></i><i></i>。”
刚<i></i><i></i>乱<i></i>数千虎蛮<i></i>剿杀，短<i></i><i></i>内，蜀南<i></i>应该<i></i>安稳<i></i>。再者，<i></i><i></i>候<i></i>什<i></i>祸<i></i>，让平蛮营帮<i></i>应付<i></i><i></i>，问题<i></i><i></i><i></i>。
眼<i></i><i></i>主<i></i><i></i>，便<i></i>争取<i></i>间。
“主公放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>做。”窦通拱<i></i>抱拳。<i></i>底<i></i>，已经<i></i>彻底认<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>徐牧。
<i></i><i></i>仅<i></i>蜀南<i></i>机<i></i>，或许<i></i><i></i><i></i><i></i>机<i></i>。胸<i></i><i></i>平<i></i>志，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎愿<i></i><i></i>老死<i></i>蜀南。
待徐牧牵马走<i></i>悬桥，<i></i>位贩马<i></i><i></i>蜀王，忽<i></i><i></i><i></i><i></i>口，声若惊雷。
“窦通恭送主公，<i></i>路顺风。”
辞别窦通，沿<i></i>回白鹭郡<i></i>路，黄昏<i></i>物景，
“主公，<i></i>暗<i></i>。”
<i></i>间赶<i></i>太急，离<i></i>白鹭郡<i></i><i></i>二三<i></i>，黄昏<i></i><i></i>，<i></i>色便整<i></i>暗<i></i><i></i><i></i>。
桃月末，春<i></i>气息越<i></i>越浓。林<i></i>深处<i></i>蛙鸣，让徐牧<i></i><i></i>恍<i></i>隔世，<i></i><i></i><i></i>，仿佛回<i></i><i></i>乡<i></i><i></i>外婆<i></i>。
细<i></i><i></i>番，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，已经差<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间。<i></i><i></i><i></i>棍夫<i></i>始，<i></i>乱世<i></i>刀口舔血，终归杀<i></i><i></i><i></i>条路<i></i>。