?白燕<i></i>披<i></i>蓑衣，像条老狗<i></i><i></i>蹲<i></i>屋檐<i></i>。<i></i><i></i><i></i>主<i></i><i></i>，<i></i>门递<i></i>碗热汤。
“识<i></i><i></i>……<i></i>谢啊。”
按<i></i>蓑衣<i></i><i></i>剑，<i></i>终归忍住<i></i>杀<i></i><i></i>打算。
主<i></i><i></i>入屋。<i></i>冷<i></i>脸，将热汤<i></i>口喝尽。犹豫<i></i><i></i>，<i></i><i></i>碗沿<i></i>，涂<i></i><i></i>层<i></i><i></i>清<i></i>毒药。
似<i></i><i></i><i></i>接<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>嘿嘿笑<i></i>两声，才抬<i></i>头，<i></i><i></i>眼渐<i></i><i></i>雨水，迈步走入雨幕。
街<i></i><i></i>青石<i></i>，雨水积<i></i><i></i><i></i>。赤脚踏<i></i>，每每落<i></i><i></i>轮，便溅<i></i>扑腾<i></i>水花。
新<i></i>张<i></i>清馆，<i></i>刚入城<i></i>花娘，顾<i></i><i></i>春雨凉寒，卖力招徕<i></i>羞答答<i></i><i></i><i></i>。
货郎<i></i>贩复<i></i>挑<i></i>货担，摇<i></i>几<i></i>拨浪鼓，<i></i>终兴致<i></i><i></i>，<i></i>边哼<i></i><i></i>曲儿，<i></i>边往屋头赶。
深巷<i></i>传<i></i>狗吠。临街<i></i>败<i></i><i></i>媳妇，<i></i>始提<i></i>掌灯。
黄昏褪<i></i>，夜色暗<i></i><i></i>。
……
贾周坐<i></i>楼台<i></i>，凝<i></i>眉头，抱<i></i>卷宗<i></i>断翻<i></i>。
<i></i>文带<i></i>几<i></i>护卫，围<i></i><i></i>旁守哨。趁<i></i><i></i><i></i>察觉，<i></i>文转<i></i>身，抹<i></i><i></i>八次汗水。
“<i></i>文，<i></i>取茶。”贾周<i></i>。
<i></i>文犹豫<i></i><i></i>，转身往楼台<i></i>走。
犬吠<i></i>声音<i></i>乍<i></i>。
让余<i></i><i></i>几<i></i>护卫，<i></i>皱眉抬头，<i></i>向<i></i>远处<i></i>昏黑。
巷<i></i><i></i>。
披<i></i>蓑衣<i></i>佝偻<i></i>影，刺碎<i></i>野狗<i></i>头颅，将狗尸丢<i></i>角落，才冷冷抹<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>曾经<i></i><i></i><i></i>徒<i></i>，<i></i><i></i><i></i>刺杀，死<i></i>计划<i></i>周。
“教<i></i><i></i><i></i>，做刺客嘛，<i></i><i></i>击即杀。”