“军师助<i></i>。”
“<i></i><i></i>。”
胡白松闭<i></i>眼睛，哆嗦<i></i>身<i></i>往<i></i>。雨季<i></i><i></i>，阳光正<i></i>，暮云州<i></i>江岸边，处处<i></i><i></i>春<i></i>气息。
窝<i></i><i></i>冬<i></i>江鱼，<i></i>始<i></i>江<i></i>泛<i></i>圈圈<i></i>涟漪。乌篷<i></i><i></i>鱼叟撑<i></i>竹蒿，<i></i><i></i>远处<i></i>江<i></i>，寻<i></i>位置垂钓<i></i>渔。
“江山秀<i></i><i></i>斯！”
胡白松睁<i></i>眼，似<i></i>劳累<i></i>度，整<i></i><i></i>脚步<i></i>瘸，摔倒<i></i><i></i><i></i><i></i>。
云城<i></i>宫。
入<i></i><i></i>宫<i></i>陈长庆，带<i></i>满脸<i></i>戾气，带<i></i>近千<i></i>亲卫，急急往金銮殿走。
<i></i><i></i>比养<i></i>熟<i></i>白眼狼，<i></i>外受<i></i>欺负，便<i></i><i></i>回<i></i><i></i>，耀武扬威<i></i>番。
袁安高坐龙椅。
<i></i><i></i>半月<i></i><i></i>间，<i></i>军<i></i>暮云州，残军回暮云州。<i></i>实则，已经改变<i></i>很<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>听<i></i>，侠儿军泛江<i></i><i></i>，欲<i></i>侵占暮云州。
<i></i>，<i></i>并未太慌乱。
<i></i>宫<i></i>老太监，已经寻<i></i><i></i><i></i>，替<i></i>拟<i></i><i></i>计，放弃暮云州，二迁沧州。
沧州虽<i></i><i></i><i></i>，<i></i>素<i></i><i></i>文士<i></i>乡，<i></i>沧州<i></i>，更<i></i>诸<i></i><i></i>世<i></i>门阀，愿<i></i>保皇。
<i></i>姓侯袁陶，便<i></i>沧州<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>尚<i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i>做。<i></i><i></i><i></i>位谋士，书信<i></i><i></i>重点。
敢杀篡权<i></i><i></i>贼，方<i></i>四海威服。
微微紧张<i></i>坐正身<i></i>，袁安<i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i>轮，应<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>机<i></i>。按<i></i><i></i>位谋士<i></i>言，若<i></i>陈长庆<i></i>胜<i></i>归，<i></i>至少<i></i><i></i>再蛰伏，继续蛰伏，等<i></i><i></i><i></i>合适<i></i>机<i></i>。
很古怪<i></i>，徐牧<i></i><i></i>贼<i></i>，居<i></i>打赢<i></i>，<i></i><i></i><i></i>胜。
呼<i></i><i></i>口气，袁安将<i></i>始<i></i>抖<i></i>双<i></i>，迅速缩回<i></i>龙袍<i></i>。