“韦<i></i>主，再<i></i>八<i></i>，<i></i><i></i>水吗。”
“徐将军放<i></i>，即便<i></i>休，<i></i>亦<i></i>赶工完<i></i>。”
“韦<i></i>主<i></i>聪明<i></i>。”徐牧笑<i></i>。
<i></i><i></i>喜欢世<i></i>门阀，<i></i>并非<i></i>指任何<i></i><i></i>族，相反，<i></i>韦<i></i><i></i><i></i><i></i>造船世<i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>介<i></i>提携<i></i><i></i>。
“<i></i>劳韦<i></i>主。”
确认<i></i>问题，徐牧才带<i></i>陈<i></i>桥，重新走<i></i>造船厂。
<i></i>空<i></i>，雨水依<i></i><i></i>歇，便<i></i><i></i>坏<i></i>肠<i></i>仙儿，<i></i><i></i><i></i>间淹<i></i>，誓<i></i>罢休。
江岸<i></i>，卫丰<i></i><i></i>带<i></i>堵河沙，喊号<i></i><i></i>声音，此<i></i>彼伏。
<i></i>文<i></i>雨<i></i>训军，四千余<i></i>新军，被雨水淋<i></i>浑身冷冽，偶尔<i></i>间，便<i></i>几<i></i>冻坏<i></i><i></i>，被扶<i></i><i></i>灌<i></i>热姜汤。
<i></i><i></i><i></i><i></i>切，<i></i><i></i>讨命。
“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>打赢<i></i>。”
敌军势<i></i>，号称百万<i></i>兵甲，<i></i>挟<i></i>傻<i></i>皇帝<i></i>圣<i></i>，乍<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>群<i></i>，更像<i></i>贼党蛀虫。
“陈先<i></i><i></i>知，<i></i><i></i><i></i>路，<i></i><i></i>杀<i></i><i></i><i></i>。”徐牧语气淡淡，“<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，约莫<i></i><i></i>死<i></i>。<i></i>终归<i></i>尸山血海<i></i>，活<i></i><i></i><i></i>。”
“东<i></i><i></i>帝命。”
“陈先<i></i>，<i></i>空<i></i>话，莫<i></i>琢磨反诗<i></i>……<i></i><i></i>帮<i></i>卫丰，<i></i>扛几袋河沙。”
“东<i></i>站<i></i>此处，<i></i>襄江<i></i>水势，似<i></i>更加翻涌。若<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>真龙<i></i>此，引<i></i>翻江<i></i>势。”
“陈先<i></i>，回吧……”
……