?“兄台<i></i><i></i>妙计。”
许久，李知秋才笑<i></i><i></i>声。
徐牧沉稳<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>性<i></i>，定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位素<i></i>相识<i></i><i></i>，<i></i>讨论<i></i>等<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>三十州舵主，<i></i>聚义<i></i><i></i><i></i><i></i>，再怎<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>相与<i></i>角色。
“登高远望，<i></i><i></i>仅<i></i>见<i></i><i></i>穹水波，<i></i>该<i></i><i></i>清，<i></i>万千<i></i>苦难百姓，皆<i></i>祈盼。”
“祈盼什<i></i>？”徐牧皱眉。
“<i></i>食，<i></i>衣。”
“<i></i>讲<i></i>。”徐牧摇头。
李知秋露<i></i>笑容，“<i></i>请指教。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>山河<i></i>碎<i></i>祈盼，<i></i><i></i>威仪，士<i></i>卫<i></i>死志，妻<i></i>欢颜，<i></i><i></i>豆蔻风华。”
李知秋沉默<i></i>场，许久，才再度<i></i>口。
“<i></i><i></i><i></i>思，<i></i>百姓<i></i><i></i>役。”
“便<i></i><i></i>襄江<i></i>水，<i></i>载舟<i></i><i></i>，亦<i></i>覆舟沉江。水<i></i>载舟，亦<i></i>覆舟。”
“水<i></i>载舟，亦<i></i>覆舟……很<i></i>。”
李知秋呼<i></i><i></i>口气，蓦<i></i>间，伸<i></i>便将脸<i></i><i></i>易容撕掉，随即抬<i></i><i></i>，<i></i><i></i>徐牧，<i></i><i></i>长揖抱拳。
“今<i></i>遇先<i></i>，<i></i><i></i><i></i>场相见欢。”
徐牧犹豫<i></i><i></i>，<i></i>抬<i></i><i></i><i></i><i></i>揖。<i></i>底<i></i>，<i></i>并<i></i>反感<i></i><i></i>侠儿，乱世崩塌，私欲<i></i><i></i>，济世<i></i>罢，终归<i></i>帮<i></i>百姓<i></i>头<i></i>。
“<i></i><i></i>预感，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再见。<i></i><i></i><i></i>，再请饮酒，<i></i>请莫<i></i>相拒。”
“<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>旁<i></i>陈<i></i>桥等<i></i>，已经<i></i>满脸<i></i>汗水，<i></i>怕<i></i>位三十州<i></i>舵主突<i></i><i></i>难。