?二万<i></i>兵力，足够做很<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>终归，徐牧<i></i><i></i>应承。理由很简单<i></i>，二万兵力<i></i>势，<i></i>常四郎<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>管<i></i>何，脚<i></i><i></i>路，<i></i>终归<i></i><i></i><i></i><i></i>走。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>表<i></i>，<i></i>便晓<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>权衡利弊。”常四郎叹<i></i>口气，“<i></i>怪<i></i><i></i><i></i>，若非<i></i><i></i><i></i>性<i></i>，<i></i>便早被<i></i>吃掉<i></i>。”
“入<i></i>蜀州，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。三<i></i>蜀州<i></i>王，<i></i><i></i><i></i><i></i>相与<i></i>。”
“<i></i>谢常少爷。”
常四郎再度<i></i>笑，“<i></i>陶陶<i></i>死，<i></i>满<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>入<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>超三<i></i>，<i></i>东<i></i><i></i><i></i>其<i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>老友。老<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>打仗。”
<i></i><i></i>话，两<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>乱世，<i></i><i></i><i></i>独善其身。
讲友谊<i></i>伟<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>奢侈<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>讲<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>站<i></i>与<i></i>平等<i></i>位置，<i></i>约莫<i></i>做<i></i><i></i>。”
“且<i></i>蜀州，老<i></i>等<i></i><i></i>做蜀州十三郡<i></i>王。”
徐牧稳稳抱拳。
常四郎呼<i></i>口气，直接伸<i></i><i></i>，给徐牧<i></i><i></i><i></i>熊抱。
……
并未再逗留，原本万余<i></i>军队，另<i></i>曹鸿<i></i><i></i>文<i></i>回归，拢共<i></i>算，<i></i><i></i>该<i></i><i></i>万三左右<i></i><i></i>。
离别<i></i><i></i>，常四郎抠<i></i><i></i>三千车粮草，<i></i>番相赠。徐牧捂<i></i>胸口，<i></i>留<i></i><i></i>千匹<i></i>燕州马，顺带<i></i>帮公孙祖<i></i>言<i></i>几句。