?即便胸<i></i>满腹悲伤，<i></i>此<i></i><i></i>光景<i></i><i></i>，徐牧立即让<i></i><i></i>冷静<i></i><i></i>。
“魏<i></i>五，擦干眼泪。”
魏<i></i>五红<i></i>眼睛，<i></i>啜泣两声<i></i><i></i>，<i></i>色才再度变<i></i>坚毅<i></i><i></i>。
<i></i>轮轮<i></i>厮杀，直至<i></i><i></i>，<i></i>剩者<i></i><i></i>二千<i></i>数。
仿佛<i></i><i></i><i></i>，<i></i>穷途末路<i></i>。
<i></i><i></i>头，越<i></i>越<i></i><i></i>狄<i></i>骑军，步步紧逼，<i></i><i></i>漫<i></i><i></i>呼啸<i></i>声。
“徐将，<i></i>等怎办。”
徐牧喘<i></i>口气，四<i></i>八方<i></i><i></i>追剿<i></i>狄<i></i>，越<i></i>越<i></i>，越<i></i>越密集。往燕州<i></i>方向，已<i></i><i></i>被<i></i>头紧追<i></i>舍<i></i>鹰靥卫，彻底堵<i></i><i></i>路。
<i></i>况越加凶险。
<i></i><i></i><i></i>苍鹰，依<i></i><i></i>昏色<i></i><i></i>空<i></i>，<i></i>断盘旋，<i></i><i></i>声声清脆<i></i>嘶啼。先<i></i><i></i>引狼香，已经让<i></i>群群<i></i>草狼，<i></i>断<i></i>四周跟<i></i>狂奔，<i></i><i></i>狄<i></i><i></i>般，<i></i><i></i>饥饿<i></i>目光。
“徐将，再继续往<i></i>，便<i></i>乌海<i></i>。”
乌海<i></i><i></i>海，<i></i><i></i><i></i><i></i>湖，数<i></i>清<i></i>北狄<i></i>部落，<i></i>聚居<i></i>乌海边<i></i>。
离<i></i>草原深处越近，便<i></i>越危险。徐牧深知<i></i><i></i><i></i>理。继续走，迎头碰<i></i>敌军<i></i><i></i><i></i>性，将<i></i>非常高。
“徐将，回头拼<i></i>！”
徐牧冷<i></i>脸，将<i></i>头<i></i>抱马腿<i></i>草狼，刺<i></i><i></i>断翻滚。
<i></i><i></i><i></i><i></i>狼山，火油<i></i><i></i>殆尽，<i></i><i></i><i></i><i></i>复制狼山<i></i>布局。
实则，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>计划，很危险<i></i>计划。
<i></i>早已经听清，先<i></i><i></i><i></i>位兽铠青<i></i>，被许<i></i>北狄<i></i>尊称<i></i>“竹王<i></i>”。
王<i></i>，即<i></i><i></i>汗<i></i>嫡<i></i>。换句话<i></i><i></i>，很<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>任<i></i>北狄<i></i>汉。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>整<i></i>塞北草原<i></i>言，何等<i></i>重<i></i>。