连铁索，即<i></i>十骑连环马。
“稍等。”徐牧沉<i></i>脸色，回身<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>四千<i></i><i></i><i></i><i></i>方，尽<i></i><i></i>阵阵卷<i></i><i></i>尘烟。
<i></i>势汹汹。
“入林。”徐牧言简<i></i>赅。
四千<i></i>骑，<i></i><i></i>徐牧<i></i>军令，极<i></i>遵<i></i>，迅速调<i></i>马头，入<i></i>林<i></i><i></i><i></i>。
诸<i></i>周知，林<i></i>幽深且<i></i>势崎岖，根本<i></i>适合骑军奔<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>黄<i></i>春<i></i>赵青云二<i></i>，双双赶<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>立刻停<i></i>马，脸庞<i></i>满<i></i>顾忌。
“<i></i>诩<i></i>北狄<i></i>师，深谙兵法<i></i><i></i>，此番，定<i></i><i></i><i></i>原<i></i>贼<i></i>诱敌<i></i>计。诱<i></i>等入林，<i></i><i></i>火付<i></i>。”黄<i></i>春凝声<i></i>口。
似<i></i>真<i></i>懂兵法，<i></i>更像<i></i>害怕<i></i>托辞。
<i></i>旁边<i></i>赵青云，<i></i>底<i></i><i></i><i></i>惧<i></i>。<i></i><i></i>故<i></i><i></i>东<i></i>，<i></i>向<i></i><i></i><i></i>敢<i></i>觑。<i></i>初<i></i>老马场，<i></i>神<i></i>鬼<i></i><i></i>打法，直<i></i><i></i><i></i>，<i></i>依<i></i>惊<i></i><i></i><i></i>。
“回吧，追<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>耳，<i></i>莫忘<i></i>，左汗王<i></i><i></i><i></i><i></i>死令，让<i></i>等带兵死追。若<i></i>让<i></i>东<i></i>误<i></i>攻城<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i>。”
赵青云皱住眉头。
入北狄<i></i>寸功，<i></i><i></i><i></i>言，确实<i></i><i></i><i></i><i></i>问题。
“算灶<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>讲<i></i>，恐<i></i>埋伏。”
“<i></i><i></i><i></i>已<i></i>良计。”
<i></i>听见<i></i><i></i>句，赵青云<i></i>脸色，立即变<i></i>古怪<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>次，<i></i>仅<i></i>狄<i></i><i></i>军队，连<i></i><i></i><i></i>近万<i></i>轻骑，<i></i>跟<i></i>带<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>什<i></i>差池，连活命<i></i>资本<i></i><i></i><i></i>。
“诸位请<i></i>。”黄<i></i>春<i></i>扬马鞭，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>指<i></i><i></i>方，“入林确<i></i>凶险，<i></i>诸位<i></i><i></i><i></i>见，<i></i>林<i></i>尽处<i></i>石山。”
“此<i></i>何<i></i>。”
黄<i></i>春笑<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>片林<i></i><i></i>尽处，实则<i></i>死路<i></i>条。<i></i>等<i></i>需沿<i></i>林<i></i>布防，定<i></i>围住<i></i><i></i><i></i>原骑兵。”