?“娃儿<i></i>。”
翻身<i></i><i></i>老马，廉永露<i></i>笑容。
“<i></i>怕<i></i><i></i>见笑，<i></i><i></i><i></i>跟<i></i>先帝<i></i>战北狄，打输<i></i>。四万<i></i><i></i>军，<i></i>剩<i></i><i></i>五千<i></i><i></i>，<i></i>路逃<i></i>回<i></i>。<i></i><i></i><i></i>抱<i></i>刀，<i></i>怕<i></i><i></i>跑<i></i>慢<i></i>，<i></i>被狄<i></i>骑<i></i>马割头。”
“<i></i><i></i>像条野犬<i></i><i></i>，<i></i>山<i></i><i></i>林<i></i><i></i>躲<i></i>七八<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>便<i></i>，咱<i></i><i></i><i></i>纪，啥<i></i>候才<i></i>打<i></i>赢北狄啊。”
勒<i></i>缰绳，廉永眼睛<i></i><i></i>光。
“<i></i><i></i><i></i>晓<i></i><i></i>，并非狄<i></i>势<i></i>，<i></i><i></i><i></i>纪<i></i>势弱<i></i>。<i></i>东<i></i>，且等<i></i><i></i>，<i></i>破狄<i></i><i></i><i></i>功，由老夫给<i></i>献<i></i>。”
徐牧稳稳抱拳。
廉永带<i></i>残军，<i></i><i></i><i></i>，实则很危险。毕竟再怎<i></i><i></i>，<i></i><i></i>歹<i></i>两万<i></i>轻骑，<i></i><i></i><i></i>跟<i></i>万余<i></i><i></i>孝丰营步卒。
速度若慢<i></i><i></i>，<i></i>被长刀<i></i>身<i></i>剁烂。
五千数目<i></i>老卒，<i></i>徐牧<i></i>眼色<i></i><i></i>，逐渐越<i></i>越远。
“<i></i>纪儿郎七百万，罢刀止戈送白头。”
转<i></i>身，徐牧<i></i>色复<i></i>清冷，<i></i>抽<i></i>剑，<i></i>夜风<i></i>举<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>路，<i></i>夹缝求<i></i>，像犬，像<i></i>根浮萍，像刀俎<i></i><i></i>鱼肉。
直至<i></i><i></i>，<i></i>终<i></i>统帅<i></i><i></i>支数万<i></i>军。<i></i>边关<i></i>风沙与硝烟<i></i>，<i></i>争<i></i><i></i>，曾经遥<i></i><i></i>及<i></i>东西。
“<i></i>各<i></i>命，<i></i>老<i></i><i></i><i></i>命，<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
“听本将军号令，弓者入林，枪者伏身，常威，带<i></i>三千骑，准备抄<i></i>路！”
围拢<i></i><i></i>数万<i></i>，抬刀朝<i></i>怒吼，仅<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>夜色<i></i>隐<i></i>。
……
饮<i></i>口马奶酒，赵青云抬<i></i>头，目光<i></i>满<i></i>忧愁。